Ders Detayı
Ders Tanımı
Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
---|---|---|---|---|---|
ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE GÜNCEL KONULAR | SBİY1162180 | Güz Dönemi | 3+0 | 3 | 8 |
Ders Programı |
Ön Koşul Dersleri | |
Önerilen Seçmeli Dersler |
Dersin Dili | Türkçe |
Dersin Seviyesi | Yüksek Lisans |
Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Halime Safiye ATALAY |
Dersi Verenler | Öğr.Gör.Dr. Hacı Mehmet BOYRAZ |
Dersin Yardımcıları | |
Dersin Amacı | Bu ders, uluslararası ilişkilerin güncel konularına ilişkin kapsayıcı ve güncel analizleri incelemek ve öğrencilerin bu konuları tartışmalarını sağlamak amacıyla tasarlanmıştır. |
Dersin İçeriği | Bu ders; Ders tanıtımı,Uluslararası sistemi anlamak,Küreselleşme tartışması: Küreselleşmenin krizi mi?,Dönüşen uluslararası sistem: Tek kutupluluktan çok kutupluluğa işbirliği mi çatışma mı?,ABD’nin dönüşen dış politikası,Çin’in yükselişi,Rusya faktörü,Ortadoğu,AB ve birliğin geleceği,Uluslararası güvenlik ve savunma: NATO’nun geleceği,Uluslararası terörizm ve terörle mücadele,İklim krizi ve enerji güvenliği,Uluslararası göç ve insani müdahale,Kapanış: Tartışma ve toparlama; konularını içermektedir. |
Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
Öğrenciler uluslararası ilişkilerin güncel konularıyla ilgili temel bilgileri ayırt eder. | 10, 16, 5, 9 | A, D |
Uluslararası ilişkilerin güncel konularını tartışırken, teori, kavram ve modelleri kullanırlar. | 10, 16, 9 | A, D |
Uluslararası sistemi etkileyen faktörleri analiz ederler. | 10, 16, 9 | A, D, G |
Uluslararası ilişkilerin güncel konularını tarihsel bir perspektifle değerlendirirler. | 10, 16, 9 | A, D, E |
Uluslararası ilişkilerin aktör, kurum ve kurallarını ayırt eder. | 10, 16, 9 | A, D, E |
Öğretim Yöntemleri: | 10: Tartışma Yöntemi, 16: Soru - Cevap Tekniği , 5: İşbirlikli Öğrenme Modeli, 9: Anlatım Yöntemi |
Ölçme Yöntemleri: | A: Klasik Yazılı Sınav, D: Sözlü Sınav, E: Ödev, G: Kısa Sınav |
Ders Akışı
Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
---|---|---|
1 | Ders tanıtımı | Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, Uluslararası İlişkiler ve Hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Globalization , 1-20. |
2 | Uluslararası sistemi anlamak | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları – Kısım I, syf. 27-67. Fukuyama, Francis (1989). “The End of History?” National Interest, vol. 16 (Summer), pp. 3-18. Polat, F. (2016). Nuno P. MONTEİRO, Theory of Unipolar Politics . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 13 (51) , 117-121. |
3 | Küreselleşme tartışması: Küreselleşmenin krizi mi? | Modelskı, G. (2005). Küresel Politikanın Uzun Döngüsü ve Ulus-Devlet . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 2 (7) , 3-30 . Koçer, G. "Küreselleşme ve Uluslararası İlişkiler'in Geleceği". Uluslararası İlişkiler Dergisi 1 (2004): 101-122 Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, Uluslararası İlişkiler ve Hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Globalization , 1-20 . Maull, Hanns W., “Global Disorder“, Uluslararasi İliskiler, Vol. 16, No. 63, 2019, pp. 3-12. |
4 | Dönüşen uluslararası sistem: Tek kutupluluktan çok kutupluluğa işbirliği mi çatışma mı? | Waltz, K. (2008). Uluslararası Politikanın Değişen Yapısı . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 5 (17) , 2-44 . Aydın, U. (2011). Uluslararası İş Birliğini Yeniden Düşünmek: Rekabet Politikasında Düzenleyici Ağlar Örneği . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 8 (30) , 103-123 . Selcan Serdaroglu Polatay, “Who Likes Cooperation? A Long-Term Analysis of the Trade War between the US, the EU and China”, Uluslararasi Iliskiler, Vol. 17, No. 67, 2020, pp. 41-60 Yalçın, H. B. & İlhan, B. (2020). Tek Kutuplu Sistemde Süper Güç Davranışı: Soğuk Savaş Sonrası Amerikan Dış Politikası ve Trump Dönemi . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 21 (2) , 545-560 . |
5 | ABD’nin dönüşen dış politikası | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları – Kısım II, syf. 71-153. Sümer, Gültekin, “Amerikan Dış Politikasının Kökenleri ve Amerikan Dış Politik Kültürü”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 5, Sayı 19 (Güz 2008), s. 119-144. Anaz, N. (2017). AMERIKAN MUHAFAZAKÂRLIĞI VE DIŞ POLITIKA . Muhafazakar Düşünce Dergisi , 14 (51) , 35-53 . Gündüz, O. & Göçoğlu, V. (2020). Ulusal Güvenlik Politikası Çerçevesinde ABD’nin Güvenlik Anlayışına Kronolojik Bir Bakış . OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi , 15 (21) , 725-755 . Erhan, Çağrı, “ABD’nin Ulusal Güvenlik Anlayışı, Ankara Üniversitesi SBFDergisi, 2001, Telatar, G. (2012). YENİ MUHAFAZAKÂRLAR, DEMOKRASİNİN YAYILMASI VE AMERİKAN DIŞ POLİTİKASI . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 67 (03) , 159-187 Ataman, M. & Gökcan, Ö. (2014). Bush Dönemi Amerikan Dış Politikası: Bir Aşırı-Yayılmacılık Denemesi . Akademik İncelemeler Dergisi , 7 (2) , 199-229 . Ağır, B. S. (2006). Bush Doktrini: Küresel bir Hegemonik İstikrar Arayışı mı? . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (12) , 71-100 . Bilensoy, İ. (2018). Comparing Anti-Terorism Policies of Bush and Obama Administrations . Lectio Socialis , 2 (1) , 50-73 . Görmüş, E. & Özel, S. (2018). US Policies Adrift in a Levant in Turmoil . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Levant: Search for a Regional Order , 135-150 . |
6 | Çin’in yükselişi | Yağcı, M. (2018). Rethinking Soft Power in Light of China’s Belt and Road Initiative . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 15 (57) , 67-78 . Ünaldılar Kocamaz, Sinem, “The Rise of New Powers in World Politics: Russia, China and the Shanghai Cooperation Organization”, Uluslararasi Iliskiler, Vol. 16, No. 61, 2019, pp. 127-141, Güneş, E. "ÇİN-RUSYA İLİŞKİLERİNDEKİ ASİMETRİK DENGE VE AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ" . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 70 (2015 ): 839-867 Karaca, R. K. (2012). Çin’in Değişen Enerji Stratejisinin Dış Politikasına Etkileri (1990–2010) . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 9 (33) , 93-118 . |
7 | Rusya faktörü | Yıldırım, S. (2013). 1990 Sonrası Rus Dış Politikasında Batı Karşısında Kimlik ve Statü Arayışları . Kara Harp Okulu Bilim Dergisi , 23 (2) , 61-99 . İsmayılov, E. (2013). 21. YÜZYIL RUSYA DIŞ POLİTİKA DOKTRİNLERİ’NDE GÜNEY KAFKASYA VE ORTA ASYA DEĞERLENDİRMESİ . Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi , 1 (1) , 87-105 . Tellal, E. (2010). ZÜMRÜDÜANKA: RUSYA FEDERASYONU’NUN DIŞ POLİTİKASI . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 65 (03) , 189-236 . Karabulut, A. N. (2016). Eski Savaş, Yeni Strateji: Rusya’nın Yirmibirinci Yüzyıldaki Hibrit Savaş Doktrini ve Ukrayna Krizi’ndeki Uygulaması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 13 (49) , 25-42 . Dersan Orhan, D. (2018). Rusya Dış Politikasında Orta Doğu: Arap Baharı Sonrası Tehditler ve Fırsatlar . Avrasya Etüdleri , 53 (1) , 87-116 . Zvyagelskaya, İ. (2018). Russian Policy in the Levant . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Levant: Search for a Regional Order , 121-133 . Varol Sevim, Tuğçe, “Rus Dış Enerji Politikası ve Yeni Hedef Kuzey Doğu Asya”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 11, Sayı 41 (Bahar 2014), s. 87-108. |
8 | Ortadoğu | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları, syf. 175-216. Dalacoura, K. (2012). Ortadoğu’da Terörle Mücadele Aracı Olarak Demokrasi: Kandırmaca mı? . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Debating Terrorism 10 Years after 9/11 , 101-114 . Çetinoğlu Harunoğlu, N. (2019). Eisenhower’dan Obama’ya: ABD Dış Politikasında Ortadoğu ve Suriye . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 74 (4) , 1149-1182 . Yılancı, V. , Eryüzlü, H. & Hopoğlu, S. (2020). Convergence of Military Burdens in the MENA Region . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 17 (66) , 41-59 . Acar, Harun, “Suriye Halkının Beşar Esad’a Direnme Hakkı: Üç Sözleşmeci Bakış”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 37 (Bahar 2013), s. 117- 144. Özdamar, Özgür, B. Toygar Halistoprak and İ. Erkam Sula, “From Good Neighbor to Model: Turkey’s Changing Roles in the Middle East in the Aftermath of the Arab Spring”, Uluslararası İlişkiler, Volume 11, No. 42 (Summer 2014), p. 93-113. |
9 | AB ve birliğin geleceği | Akgül Açıkmeşe, S. (2004). Uluslararası İlişkiler Teorileri Işığında Avrupa Bütünleşmesi . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 1 (1) , 1-32 . Öniş, Ziya ve Kutlay, Mustafa, “Ekonomik Bütünleşme/Siyasal Parçalanmışlık Paradoksu: Avro Krizi ve Avrupa Birliği’nin Geleceği”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 33 (Bahar 2012), s. 3-22. Erdoğan, S. (2020). Avrupa Birliği ve Krizler: Tarihi ve Güncel Krizler Üzerine Bir Değerlendirme . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 75 (2) , 589-606 . Bilgin, A. A. (2020). Krizler ve Demokratik Meşruiyet Sorunsalı Işığında Avrupa Birliği’nin Geleceği . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 75 (3) , 1033-1054 . Gırdner, E. J. (2006). Çılgınlığın Sihirli Döngüsü: Avrupa Ruhunu Nasıl Kaybetti . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (12) , 101-126 . Baykal, S. (2004). Avrupa Birliği’nin Geleceği: Meşruiyet Sorunu, Anayasallaşma Süreci ve Bütünleşmenin Nihai Hedefi Üzerine . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 1 (1) , 119-153 . |
10 | Uluslararası güvenlik ve savunma: NATO’nun geleceği | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları, syf. 277-294. Ovalı, A. Ş. (2006). Ütopya ile Pratik Arasında: Uluslararası İlişkilerde İnsan Güvenliği Kavramsallaştırması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (10) , 3-52 . Arends, J. Frederik M., “Homeros’dan Hobbes ve Ötesine: “Güvenlik” Kavramının Avrupa Geleneğindeki Boyutları”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 6, Sayı 22 (Yaz 2009), s. 3- 33. Baylıs, J. (2008). Uluslararası İlişkilerde Güvenlik Kavramı. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Security, 69-85. Hettne, B. (2008). Teori ve Pratikte Güvenliğin Bölgeselleşmesi. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Security, 87-106. Doğan, N. (2005). NATO'NUN ÖRGÜTSEL DEĞİŞİMİ, 1946-1999: KUZEY ATLANTİK İTTİFAKINDAN AVRUPA-ATLANTİK GÜVENLİK ÖRGÜTÜ . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 60 (03) , 69-108 Aktürk, Şener, “NATO Neden Genişledi? Uluslararası İlişkiler Kuramları Işığında NATO’nun Genişlemesi ve ABD-Rusya İç Siyaseti’’, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 34 (Yaz 2012), s. 73-97. Karaosmanoğlu, Ali L., “NATO’nun Dönüşümü”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 40 (Kış 2014), s. 3-38. |
11 | Uluslararası terörizm ve terörle mücadele | Küçükcan, Talip, “Terörün Sosyolojisi: Toplumsal Kökenleri Anlama İmkânı”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 6, Sayı 24 (Kış 2010), s. 33- 54. Chenoweth, Erica, “Is Terrorism Still a Democratic Phenomenon?", Uluslararası İlişkiler, Volume 8, No 32 (Winter 2012), p. 85-99. Falk, R. (2007). War and Peace in an Age of Terror and State Terrorism. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: War, 1-15. Cebeci, M. (2012). “Yeni Terörizm”i Tanımlamak: Küresel Risk Toplumunda Düşmanın Yeniden Yapılandırılması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Debating Terrorism 10 Years after 9/11 , 33-47 . |
12 | İklim krizi ve enerji güvenliği | Pamukçu, K. (2006). Küresel Isınmaya Karşı Küresel İşbirliği. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3 (10), 181-215. Baysal, Başar and Karakaş, Uluç, “Climate Change and Security: Different Perceptions, Different Approaches”, Uluslararası İlişkiler, Volume 14, No. 54, 2017, pp. 21-44. Arıboğan, D. Ü. & Bilgin, M. (2008). Yeni Enerji Düzeni Siyaseti (Neopolitik): “Jeopolitik”ten “Enerjeopolitik”e . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Energy , 109-132 . Dalby, S. (2008). Güvenlik ve Çevre Bağlantılarına Yeniden Bakmak . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Security , 179-195 . Çelikpala, Mitat, “Enerji Güvenliği: NATO’nun Yeni Tehdit Algısı”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 40 (Kış 2014), s. 75-99. Ediger, V. Ş. (2017). Enerji Jeopolitiğinin Uluslararası İklim Değişikliği Girişimleri Üzerindeki Etkisi . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Paris Climate Summit and its Repercussions , 45-70 . |
13 | Uluslararası göç ve insani müdahale | Duncan, H. (2020). Immigration Policy as Foreign Policy . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Revisiting Migration in International Relations , 5-20 . Mandacı, Nazif ve Gökay Özerim, “Uluslararası Göçlerin Bir Güvenlik Konusuna Dönüşümü: Avrupa’da Radikal Sağ Partiler ve Göçün Güvenlikleştirilmesi”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 39 (Güz 2013), s. 105-130. Keskin, F. (2006). İnsancıl Müdahale: 1999 Kosova ve 2003 Irak Sonrası Durum. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3 (12), 49-70. Arı, T. & Gökpınar, F. B. (2020). Climate-Migration: A Security Analysis within the Context of Green Theory . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Revisiting Migration in International Relations , 41-53 . |
14 | Kapanış: Tartışma ve toparlama | Samuel P. Huntington, "The Clash of the Civilizations", Foreign Affairs, (Summer 1993), 72(3), 22-49. |
Kaynak |
Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
1 | Siyaset Bilimi araştırma ve uygulamaya yönelik alanlarının temel kavramlarını ve bu alanın temel kuramlarını bilir. | X | |||||
2 | Siyaset, siyasal sistem, anayasa, kamu yönetimi ile ilgili olguları çeşitli boyutları ile analiz edebilir; bu alanda yaşanan gelişme ve sorunların nedenlerini kavrar, çözüm getirebilir ve sistematik düşünebilir. | X | |||||
3 | Kamu ve özel sektör kuruluşları ile sivil toplum örgütleri ve siyasal parti örgütlerinde, teşkilatlanma, stratejik planlama, politika tasarımı, proje üretme, denetim, karar alma, uygulama ve performans değerlendirme süreçlerinde görev alabilir. | X | |||||
4 | Siyaset Bilimi alanında sosyal ve doğal sistemlerden kaynaklanan karmaşıklıklarla, olgu ve değerlere ilişkin belirsizliklerle baş edebilir. | X | |||||
5 | Alanı ile ilgili problemlerin çözümü için kurulan bir ekibin parçası olarak etkinliklerde bulunur, plan ve program yaparak etkinlikleri yönetebilir; akademik araştırma yapabilir. | X | |||||
6 | Çalıştığı alanda veri toplar, bu verileri bilişim teknolojilerini etkin kullanarak analizeder, değerlendirir ve eleştirel olarak yorumlayabilir. | X | |||||
7 | Yöneticilerin gereksinim duyacakları, ekonomi, işletme, uluslararası ilişkiler, iletişim gibi alanlarda temel kavramları, yöntem ve teknikleri kullanabilir. | X | |||||
9 | Sürekli öğrenmeye açık olarak, olguları eleştirel bir yaklaşımla değerlendirebilir. | X | |||||
10 | Sosyal sorumluluk üstlenerek, gönüllük temelinde proje geliştirir ve bu tür etkinliklerde görev alır. | ||||||
11 | Etik değerlere bağlı, insan hakları bilincine sahip, insanlar arasında iletişime açık ve ortak çalışma eğilimi ile hareket edebilir. | X | |||||
12 | Kamu ve özel sektör kuruluşlarında modern yönetim teknik ve araçlarını kullanarak yüksek performanslı örgütler oluşturur. | X | |||||
13 | Politika sürecinde diğer grup ve kurumların katılımını sağlar, yönetişime açık karar alır ve müzakere sürecini işletebilir. | X |
Değerlendirme Sistemi
Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
Ara Sınavın Başarıya Oranı | 50 | |
Genel Sınavın Başarıya Oranı | 50 | |
Toplam | 100 |
AKTS / İşyükü Tablosu | ||||||
Etkinlik | Sayı | Süresi (Saat) | Toplam İş Yükü (Saat) | |||
Ders Saati | 14 | 3 | 42 | |||
Rehberli Problem Çözme | 14 | 1 | 14 | |||
Problem Çözümü / Ödev / Proje / Rapor Tanzimi | 14 | 2 | 28 | |||
Okul Dışı Diğer Faaliyetler | 14 | 3 | 42 | |||
Proje Sunumu / Seminer | 14 | 2 | 28 | |||
Kısa Sınav (QUİZ) ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
Ara Sınav ve Hazırlığı | 7 | 3 | 21 | |||
Genel Sınav ve Hazırlığı | 7 | 3 | 21 | |||
Performans Görevi, Bakım Planı | 14 | 3 | 42 | |||
Toplam İş Yükü (Saat) | 238 | |||||
Dersin AKTS Kredisi = Toplam İş Yükü (Saat)/30*=(238/30) | 8 | |||||
Dersin AKTS Kredisi: *30 saatlik çalışma 1 AKTS kredisi sayılmaktadır. |
Dersin Detaylı Bilgileri
Ders Tanımı
Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
---|---|---|---|---|---|
ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE GÜNCEL KONULAR | SBİY1162180 | Güz Dönemi | 3+0 | 3 | 8 |
Ders Programı |
Ön Koşul Dersleri | |
Önerilen Seçmeli Dersler |
Dersin Dili | Türkçe |
Dersin Seviyesi | Yüksek Lisans |
Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Halime Safiye ATALAY |
Dersi Verenler | Öğr.Gör.Dr. Hacı Mehmet BOYRAZ |
Dersin Yardımcıları | |
Dersin Amacı | Bu ders, uluslararası ilişkilerin güncel konularına ilişkin kapsayıcı ve güncel analizleri incelemek ve öğrencilerin bu konuları tartışmalarını sağlamak amacıyla tasarlanmıştır. |
Dersin İçeriği | Bu ders; Ders tanıtımı,Uluslararası sistemi anlamak,Küreselleşme tartışması: Küreselleşmenin krizi mi?,Dönüşen uluslararası sistem: Tek kutupluluktan çok kutupluluğa işbirliği mi çatışma mı?,ABD’nin dönüşen dış politikası,Çin’in yükselişi,Rusya faktörü,Ortadoğu,AB ve birliğin geleceği,Uluslararası güvenlik ve savunma: NATO’nun geleceği,Uluslararası terörizm ve terörle mücadele,İklim krizi ve enerji güvenliği,Uluslararası göç ve insani müdahale,Kapanış: Tartışma ve toparlama; konularını içermektedir. |
Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
Öğrenciler uluslararası ilişkilerin güncel konularıyla ilgili temel bilgileri ayırt eder. | 10, 16, 5, 9 | A, D |
Uluslararası ilişkilerin güncel konularını tartışırken, teori, kavram ve modelleri kullanırlar. | 10, 16, 9 | A, D |
Uluslararası sistemi etkileyen faktörleri analiz ederler. | 10, 16, 9 | A, D, G |
Uluslararası ilişkilerin güncel konularını tarihsel bir perspektifle değerlendirirler. | 10, 16, 9 | A, D, E |
Uluslararası ilişkilerin aktör, kurum ve kurallarını ayırt eder. | 10, 16, 9 | A, D, E |
Öğretim Yöntemleri: | 10: Tartışma Yöntemi, 16: Soru - Cevap Tekniği , 5: İşbirlikli Öğrenme Modeli, 9: Anlatım Yöntemi |
Ölçme Yöntemleri: | A: Klasik Yazılı Sınav, D: Sözlü Sınav, E: Ödev, G: Kısa Sınav |
Ders Akışı
Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
---|---|---|
1 | Ders tanıtımı | Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, Uluslararası İlişkiler ve Hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Globalization , 1-20. |
2 | Uluslararası sistemi anlamak | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları – Kısım I, syf. 27-67. Fukuyama, Francis (1989). “The End of History?” National Interest, vol. 16 (Summer), pp. 3-18. Polat, F. (2016). Nuno P. MONTEİRO, Theory of Unipolar Politics . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 13 (51) , 117-121. |
3 | Küreselleşme tartışması: Küreselleşmenin krizi mi? | Modelskı, G. (2005). Küresel Politikanın Uzun Döngüsü ve Ulus-Devlet . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 2 (7) , 3-30 . Koçer, G. "Küreselleşme ve Uluslararası İlişkiler'in Geleceği". Uluslararası İlişkiler Dergisi 1 (2004): 101-122 Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, Uluslararası İlişkiler ve Hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Globalization , 1-20 . Maull, Hanns W., “Global Disorder“, Uluslararasi İliskiler, Vol. 16, No. 63, 2019, pp. 3-12. |
4 | Dönüşen uluslararası sistem: Tek kutupluluktan çok kutupluluğa işbirliği mi çatışma mı? | Waltz, K. (2008). Uluslararası Politikanın Değişen Yapısı . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 5 (17) , 2-44 . Aydın, U. (2011). Uluslararası İş Birliğini Yeniden Düşünmek: Rekabet Politikasında Düzenleyici Ağlar Örneği . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 8 (30) , 103-123 . Selcan Serdaroglu Polatay, “Who Likes Cooperation? A Long-Term Analysis of the Trade War between the US, the EU and China”, Uluslararasi Iliskiler, Vol. 17, No. 67, 2020, pp. 41-60 Yalçın, H. B. & İlhan, B. (2020). Tek Kutuplu Sistemde Süper Güç Davranışı: Soğuk Savaş Sonrası Amerikan Dış Politikası ve Trump Dönemi . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 21 (2) , 545-560 . |
5 | ABD’nin dönüşen dış politikası | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları – Kısım II, syf. 71-153. Sümer, Gültekin, “Amerikan Dış Politikasının Kökenleri ve Amerikan Dış Politik Kültürü”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 5, Sayı 19 (Güz 2008), s. 119-144. Anaz, N. (2017). AMERIKAN MUHAFAZAKÂRLIĞI VE DIŞ POLITIKA . Muhafazakar Düşünce Dergisi , 14 (51) , 35-53 . Gündüz, O. & Göçoğlu, V. (2020). Ulusal Güvenlik Politikası Çerçevesinde ABD’nin Güvenlik Anlayışına Kronolojik Bir Bakış . OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi , 15 (21) , 725-755 . Erhan, Çağrı, “ABD’nin Ulusal Güvenlik Anlayışı, Ankara Üniversitesi SBFDergisi, 2001, Telatar, G. (2012). YENİ MUHAFAZAKÂRLAR, DEMOKRASİNİN YAYILMASI VE AMERİKAN DIŞ POLİTİKASI . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 67 (03) , 159-187 Ataman, M. & Gökcan, Ö. (2014). Bush Dönemi Amerikan Dış Politikası: Bir Aşırı-Yayılmacılık Denemesi . Akademik İncelemeler Dergisi , 7 (2) , 199-229 . Ağır, B. S. (2006). Bush Doktrini: Küresel bir Hegemonik İstikrar Arayışı mı? . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (12) , 71-100 . Bilensoy, İ. (2018). Comparing Anti-Terorism Policies of Bush and Obama Administrations . Lectio Socialis , 2 (1) , 50-73 . Görmüş, E. & Özel, S. (2018). US Policies Adrift in a Levant in Turmoil . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Levant: Search for a Regional Order , 135-150 . |
6 | Çin’in yükselişi | Yağcı, M. (2018). Rethinking Soft Power in Light of China’s Belt and Road Initiative . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 15 (57) , 67-78 . Ünaldılar Kocamaz, Sinem, “The Rise of New Powers in World Politics: Russia, China and the Shanghai Cooperation Organization”, Uluslararasi Iliskiler, Vol. 16, No. 61, 2019, pp. 127-141, Güneş, E. "ÇİN-RUSYA İLİŞKİLERİNDEKİ ASİMETRİK DENGE VE AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ" . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 70 (2015 ): 839-867 Karaca, R. K. (2012). Çin’in Değişen Enerji Stratejisinin Dış Politikasına Etkileri (1990–2010) . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 9 (33) , 93-118 . |
7 | Rusya faktörü | Yıldırım, S. (2013). 1990 Sonrası Rus Dış Politikasında Batı Karşısında Kimlik ve Statü Arayışları . Kara Harp Okulu Bilim Dergisi , 23 (2) , 61-99 . İsmayılov, E. (2013). 21. YÜZYIL RUSYA DIŞ POLİTİKA DOKTRİNLERİ’NDE GÜNEY KAFKASYA VE ORTA ASYA DEĞERLENDİRMESİ . Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi , 1 (1) , 87-105 . Tellal, E. (2010). ZÜMRÜDÜANKA: RUSYA FEDERASYONU’NUN DIŞ POLİTİKASI . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 65 (03) , 189-236 . Karabulut, A. N. (2016). Eski Savaş, Yeni Strateji: Rusya’nın Yirmibirinci Yüzyıldaki Hibrit Savaş Doktrini ve Ukrayna Krizi’ndeki Uygulaması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 13 (49) , 25-42 . Dersan Orhan, D. (2018). Rusya Dış Politikasında Orta Doğu: Arap Baharı Sonrası Tehditler ve Fırsatlar . Avrasya Etüdleri , 53 (1) , 87-116 . Zvyagelskaya, İ. (2018). Russian Policy in the Levant . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Levant: Search for a Regional Order , 121-133 . Varol Sevim, Tuğçe, “Rus Dış Enerji Politikası ve Yeni Hedef Kuzey Doğu Asya”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 11, Sayı 41 (Bahar 2014), s. 87-108. |
8 | Ortadoğu | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları, syf. 175-216. Dalacoura, K. (2012). Ortadoğu’da Terörle Mücadele Aracı Olarak Demokrasi: Kandırmaca mı? . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Debating Terrorism 10 Years after 9/11 , 101-114 . Çetinoğlu Harunoğlu, N. (2019). Eisenhower’dan Obama’ya: ABD Dış Politikasında Ortadoğu ve Suriye . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 74 (4) , 1149-1182 . Yılancı, V. , Eryüzlü, H. & Hopoğlu, S. (2020). Convergence of Military Burdens in the MENA Region . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 17 (66) , 41-59 . Acar, Harun, “Suriye Halkının Beşar Esad’a Direnme Hakkı: Üç Sözleşmeci Bakış”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 37 (Bahar 2013), s. 117- 144. Özdamar, Özgür, B. Toygar Halistoprak and İ. Erkam Sula, “From Good Neighbor to Model: Turkey’s Changing Roles in the Middle East in the Aftermath of the Arab Spring”, Uluslararası İlişkiler, Volume 11, No. 42 (Summer 2014), p. 93-113. |
9 | AB ve birliğin geleceği | Akgül Açıkmeşe, S. (2004). Uluslararası İlişkiler Teorileri Işığında Avrupa Bütünleşmesi . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 1 (1) , 1-32 . Öniş, Ziya ve Kutlay, Mustafa, “Ekonomik Bütünleşme/Siyasal Parçalanmışlık Paradoksu: Avro Krizi ve Avrupa Birliği’nin Geleceği”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 33 (Bahar 2012), s. 3-22. Erdoğan, S. (2020). Avrupa Birliği ve Krizler: Tarihi ve Güncel Krizler Üzerine Bir Değerlendirme . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 75 (2) , 589-606 . Bilgin, A. A. (2020). Krizler ve Demokratik Meşruiyet Sorunsalı Işığında Avrupa Birliği’nin Geleceği . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 75 (3) , 1033-1054 . Gırdner, E. J. (2006). Çılgınlığın Sihirli Döngüsü: Avrupa Ruhunu Nasıl Kaybetti . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (12) , 101-126 . Baykal, S. (2004). Avrupa Birliği’nin Geleceği: Meşruiyet Sorunu, Anayasallaşma Süreci ve Bütünleşmenin Nihai Hedefi Üzerine . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 1 (1) , 119-153 . |
10 | Uluslararası güvenlik ve savunma: NATO’nun geleceği | Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları, syf. 277-294. Ovalı, A. Ş. (2006). Ütopya ile Pratik Arasında: Uluslararası İlişkilerde İnsan Güvenliği Kavramsallaştırması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , 3 (10) , 3-52 . Arends, J. Frederik M., “Homeros’dan Hobbes ve Ötesine: “Güvenlik” Kavramının Avrupa Geleneğindeki Boyutları”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 6, Sayı 22 (Yaz 2009), s. 3- 33. Baylıs, J. (2008). Uluslararası İlişkilerde Güvenlik Kavramı. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Security, 69-85. Hettne, B. (2008). Teori ve Pratikte Güvenliğin Bölgeselleşmesi. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: Security, 87-106. Doğan, N. (2005). NATO'NUN ÖRGÜTSEL DEĞİŞİMİ, 1946-1999: KUZEY ATLANTİK İTTİFAKINDAN AVRUPA-ATLANTİK GÜVENLİK ÖRGÜTÜ . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 60 (03) , 69-108 Aktürk, Şener, “NATO Neden Genişledi? Uluslararası İlişkiler Kuramları Işığında NATO’nun Genişlemesi ve ABD-Rusya İç Siyaseti’’, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 34 (Yaz 2012), s. 73-97. Karaosmanoğlu, Ali L., “NATO’nun Dönüşümü”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 40 (Kış 2014), s. 3-38. |
11 | Uluslararası terörizm ve terörle mücadele | Küçükcan, Talip, “Terörün Sosyolojisi: Toplumsal Kökenleri Anlama İmkânı”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 6, Sayı 24 (Kış 2010), s. 33- 54. Chenoweth, Erica, “Is Terrorism Still a Democratic Phenomenon?", Uluslararası İlişkiler, Volume 8, No 32 (Winter 2012), p. 85-99. Falk, R. (2007). War and Peace in an Age of Terror and State Terrorism. Uluslararası İlişkiler Dergisi, Special Issue: War, 1-15. Cebeci, M. (2012). “Yeni Terörizm”i Tanımlamak: Küresel Risk Toplumunda Düşmanın Yeniden Yapılandırılması . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Debating Terrorism 10 Years after 9/11 , 33-47 . |
12 | İklim krizi ve enerji güvenliği | Pamukçu, K. (2006). Küresel Isınmaya Karşı Küresel İşbirliği. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3 (10), 181-215. Baysal, Başar and Karakaş, Uluç, “Climate Change and Security: Different Perceptions, Different Approaches”, Uluslararası İlişkiler, Volume 14, No. 54, 2017, pp. 21-44. Arıboğan, D. Ü. & Bilgin, M. (2008). Yeni Enerji Düzeni Siyaseti (Neopolitik): “Jeopolitik”ten “Enerjeopolitik”e . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Energy , 109-132 . Dalby, S. (2008). Güvenlik ve Çevre Bağlantılarına Yeniden Bakmak . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Security , 179-195 . Çelikpala, Mitat, “Enerji Güvenliği: NATO’nun Yeni Tehdit Algısı”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 40 (Kış 2014), s. 75-99. Ediger, V. Ş. (2017). Enerji Jeopolitiğinin Uluslararası İklim Değişikliği Girişimleri Üzerindeki Etkisi . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: The Paris Climate Summit and its Repercussions , 45-70 . |
13 | Uluslararası göç ve insani müdahale | Duncan, H. (2020). Immigration Policy as Foreign Policy . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Revisiting Migration in International Relations , 5-20 . Mandacı, Nazif ve Gökay Özerim, “Uluslararası Göçlerin Bir Güvenlik Konusuna Dönüşümü: Avrupa’da Radikal Sağ Partiler ve Göçün Güvenlikleştirilmesi”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 10, Sayı 39 (Güz 2013), s. 105-130. Keskin, F. (2006). İnsancıl Müdahale: 1999 Kosova ve 2003 Irak Sonrası Durum. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3 (12), 49-70. Arı, T. & Gökpınar, F. B. (2020). Climate-Migration: A Security Analysis within the Context of Green Theory . Uluslararası İlişkiler Dergisi , Special Issue: Revisiting Migration in International Relations , 41-53 . |
14 | Kapanış: Tartışma ve toparlama | Samuel P. Huntington, "The Clash of the Civilizations", Foreign Affairs, (Summer 1993), 72(3), 22-49. |
Kaynak |
Roskin, Michael G.; Berry, Nicholas O. (2012) Uluslararası İlişkiler: Uİ’nin Yeni Dünyası, Çev. Özlem Şimşek, Ankara: Adres Yayınları |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
1 | Siyaset Bilimi araştırma ve uygulamaya yönelik alanlarının temel kavramlarını ve bu alanın temel kuramlarını bilir. | X | |||||
2 | Siyaset, siyasal sistem, anayasa, kamu yönetimi ile ilgili olguları çeşitli boyutları ile analiz edebilir; bu alanda yaşanan gelişme ve sorunların nedenlerini kavrar, çözüm getirebilir ve sistematik düşünebilir. | X | |||||
3 | Kamu ve özel sektör kuruluşları ile sivil toplum örgütleri ve siyasal parti örgütlerinde, teşkilatlanma, stratejik planlama, politika tasarımı, proje üretme, denetim, karar alma, uygulama ve performans değerlendirme süreçlerinde görev alabilir. | X | |||||
4 | Siyaset Bilimi alanında sosyal ve doğal sistemlerden kaynaklanan karmaşıklıklarla, olgu ve değerlere ilişkin belirsizliklerle baş edebilir. | X | |||||
5 | Alanı ile ilgili problemlerin çözümü için kurulan bir ekibin parçası olarak etkinliklerde bulunur, plan ve program yaparak etkinlikleri yönetebilir; akademik araştırma yapabilir. | X | |||||
6 | Çalıştığı alanda veri toplar, bu verileri bilişim teknolojilerini etkin kullanarak analizeder, değerlendirir ve eleştirel olarak yorumlayabilir. | X | |||||
7 | Yöneticilerin gereksinim duyacakları, ekonomi, işletme, uluslararası ilişkiler, iletişim gibi alanlarda temel kavramları, yöntem ve teknikleri kullanabilir. | X | |||||
9 | Sürekli öğrenmeye açık olarak, olguları eleştirel bir yaklaşımla değerlendirebilir. | X | |||||
10 | Sosyal sorumluluk üstlenerek, gönüllük temelinde proje geliştirir ve bu tür etkinliklerde görev alır. | ||||||
11 | Etik değerlere bağlı, insan hakları bilincine sahip, insanlar arasında iletişime açık ve ortak çalışma eğilimi ile hareket edebilir. | X | |||||
12 | Kamu ve özel sektör kuruluşlarında modern yönetim teknik ve araçlarını kullanarak yüksek performanslı örgütler oluşturur. | X | |||||
13 | Politika sürecinde diğer grup ve kurumların katılımını sağlar, yönetişime açık karar alır ve müzakere sürecini işletebilir. | X |
Değerlendirme Sistemi
Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
Ara Sınavın Başarıya Oranı | 50 | |
Genel Sınavın Başarıya Oranı | 50 | |
Toplam | 100 |