Akademi, Bürokrasi, Siyaset Sarmalında Sağlıkla Yaşamak 4. Kitap

Bu serinin her kitabının ilk bölümü ‘altmış altı numaralı oda’ ile başladı. Aslında ‘altmış altı numaralı oda’ bir dönem Türkiye sağlık sistemine yön veren politikaların kaynağına işaret eden bir metafordu benim için. Metaforun bir anlatım biçiminden ziyade bir düşünme ve aynı zamanda da yaşanılan çevreyi ve hadiseleri algılamak için farklı bir görme biçimi olduğunu düşünürüm. İddia edildiğine göre metafor, mesaja canlılık, derinlik ve güçlü bir anlam kazandırırmış. Dolaylı yoldan anlatımı sağladığı için mesajın kaynağa kişiselleştirilmeden iletilmesini sağladığı söylenir. Bir anlamda bilincin direncini kırarak bilinçaltına işleme çabası. Benim bunu başarma gibi bir iddiam yok ama arzu etmediğimi söyleyemem.

Anlatmaya çalıştığım, ülkemdi, milletimdi, sağlık çalışanımdı, sağlık yöneticimdi, bir nebze de olayların içinde rol alan bendim. Kısacası olumlu ve olumsuz yönleriyle, yapılan ve yapılamayanıyla, sağlık temelinde Türkiye’yi, uygulanan sağlık politikalarını yansıtmaya çalıştım.

Elinizdeki kitap ise odanın dışından bakınca görebildiklerimi anlatıyor.

Sağlık Bakanlığında isteyerek ve talep ederek hiçbir görev almadım hatta hayatım boyunca görev aldığım yönetim basamaklarından hiçbirine kendi talebimle çıkmadım; göreve çağrıldığımda da kaçamadım. Bakanlıkta görevimin artık bittiğini sanarak perdenin kapandığını sandım. Ancak sonra perde arası verildiğini, ikinci perdenin başladığını fark ettim. Dördüncüsünün son sözünü söylemeye çalıştığım bu kitap serisi, birinci perdenin hikâyesinden ibarettir.