Ders Detayı
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| ÇATIŞMA, ŞİDDET VE BARIŞ İNŞASI TEORİLERİ | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | İngilizce |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Osman Zeki GÖKÇE |
| Dersi Verenler | Öğr.Gör.Dr. Zeliha Aslı ELİTSOY |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu ders, uluslararası ve bölgesel arenada çatışma, şiddet kullanımı ve çatışmanın şiddetsiz yönetimi ve çözümü çalışmalarını şekillendiren temel teorik yaklaşımlara ileri düzeyde bir giriş olarak tasarlanmıştır. Dersin temel amacı, öğrencileri şiddet içeren çatışmaların neden ve nasıl ortaya çıktığını, tırmandığını ve dönüştüğünü daha iyi anlayabilmeleri için gerekli teorik ve kavramsal araçlarla donatmaktır. Bu amaç doğrultusunda ders, şiddet türleri, çatışma yönetimi stratejileri, şiddetsiz direniş ve barış süreçleri gibi barış ve çatışma çalışmalarıyla ilgili çeşitli konulardaki çağdaş teorik yaklaşımları dünyanın farklı yerlerinden ilgili vaka çalışmalarıyla harmanlamaktadır. Bu dersin sonunda, öğrencilerin barış ve çatışma konusundaki akademik literatüre farklı perspektiflerden aşina olmaları ve bu alandaki teorinin pratikle ilişkisini daha iyi anlamaları beklenmektedir. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; 1. Hafta: Giriş ve Derse Genel Bakış,2. Hafta: Barış ve Çatışma Çalışmaları: Konseptler, Metotlar ve Yaklaşımlar,3. Hafta: Çatışmayı Tanımlamak ve Anlamak için Teorik Bakış açıları,4. Hafta: Çatışmanın Kaynakları ve Türleri,5. Hafta: Çatışma Dinamikleri: Yükselme, Azalma, ve Anlaşmazlık,6. Hafta: Etnik Köken ve Çatışma,7. Hafta: Çatışmaya Katılmak: Kolektif Eylem ve İsyan,8. HAFTA: Çatışmalarda Aşırı Şiddet: Terörizm ,9. HAFTA: Şiddet İçermeyen Direniş,10. HAFTA: Çatışma Çözümü ve Barışı Sağlama,11. HAFTA: Şiddet İçeren Çatışmaların Sonlandırılması,12. HAFTA: Çatışmayı Yönetmek: Müzakere, Arabuluculuk ve Üçüncü Taraf Müdahalesi,13. HAFTA: Çatışma Sonrası: Geçiş Dönemi Adaleti ve Uzlaşma,14. HAFTA: Toparlama ve Öğrenci Sunumları; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| -Öğrenciler barış ve çatışma çalışmaları ile ilgili temel kavramlar, teorik yaklaşımlar ve varsayımlar hakkında bilgi ve anlayış kazanırlar. | 10, 13, 16, 19, 23, 4, 6, 9 | A |
| Öğrenciler çatışma, şiddet ve barış konularına farklı perspektiflerden bakma becerisi kazanırlar. | 10, 13, 16, 19, 6, 9 | A |
| -Öğrenciler, devletler arasındaki ve içindeki şiddetli çatışmaların nedenleri ve koşulları ile bunları dönüştürmek için çeşitli stratejiler hakkında bilinçli diyaloglara girme becerisi kazanırlar. | 10, 13, 16, 6, 9 | A |
| -Bu ders çatışma çözümü ve barış inşasının önemli bileşenlerine genel bir bakış sunmaktadır. | 10, 16, 19, 6, 9 | A |
| - Bu ders, devam etmekte olan belirli bir silahlı çatışma hakkında ayrıntılı ve daha derin bilgi sağlamayı amaçlamaktadır. | 10, 13, 16, 19, 6, 9 | A |
| -Bu ders, kaynakları yorumlama ve kendinize ait iyi belgelenmiş açıklamalar yazma konusunda bir deneyim sağlamayı amaçlamaktadır. | 10, 13, 16, 6, 9 | A |
| -Öğrenciler bir araştırma makalesi yazma becerisine sahip olacaklardır. | 10, 16, 19, 6, 9 | A |
| Öğretim Yöntemleri: | 10: Tartışma Yöntemi, 13: Örnek Olay Yöntemi, 16: Soru - Cevap Tekniği , 19: Beyin Fırtınası Tekniği, 23: Kavram Haritası Tekniği, 4: Sorgulama Temelli Öğrenme Modeli, 6: Deneyimle Öğrenme Modeli, 9: Anlatım Yöntemi |
| Ölçme Yöntemleri: | A: Klasik Yazılı Sınav |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | 1. Hafta: Giriş ve Derse Genel Bakış | |
| 2 | 2. Hafta: Barış ve Çatışma Çalışmaları: Konseptler, Metotlar ve Yaklaşımlar | Katz, N. H. 1989. “Conflict Resolution and Peace Studies.” The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 504, pg.14-21 - Jacoby, T. 2008. Understanding Violence and Conflict: Theoretical and Interdisciplinary Approaches. London, Routledge, pg.18-33 |
| 3 | 3. Hafta: Çatışmayı Tanımlamak ve Anlamak için Teorik Bakış açıları | Fearon, J. D. 1995. “Rationalist Explanations for War.” International Organization, 49:3, pg.379–414 - Jackson, J. W. 1993. “Realistic Group Conflict Theory: A Review and Evaluation of the Theoretical and Empirical Literature.” The Psychological Record, 43:3, pg.395-414 |
| 4 | 4. Hafta: Çatışmanın Kaynakları ve Türleri | Kriesberg, L. and B. W. Dayton. 2007. Constructive Conflicts: From Escalation to Resolution. New York, Rowman and Littlefield, pg.23-47 (Chapter 2) - Murshed, S. M. & M. Z. Tadjoeddin. 2009. “Revisiting the Greed and Grievance Explanations for Violent Internal Conflict.” Journal of International Development, 21, pg.87-111 |
| 5 | 5. Hafta: Çatışma Dinamikleri: Yükselme, Azalma, ve Anlaşmazlık | Eckert, R. and H. Willems. 2003. “Escalation and De-Escalation of Social Conflict: The Road to Violence” in Heitmeyer, W. and J. Hagan. International Handbook of Violence Research. New York and Boston, Kluwer Academic Publishers, pg. 1181-1199 - Bar-Tal, D. 2013. Intractable Conflicts: Socio-psychological Foundations and Dynamics. Cambridge and New York, Cambridge University Press, pg.33-60 |
| 6 | 6. Hafta: Etnik Köken ve Çatışma | Kaufmann, C. 2005. “Rational Choice and Progress in the Study of Ethnic Conflict: A Review Essay.” Security Studies, 14:1, pg. 178–207 - Seymour, L. J. M. & Cunningham, K. G. 2016. “Identity Issues and Civil War: Ethnic and Religious Divisions” in Mason, T. D. & Mitchell, S. What Do We Know about Civil Wars, Rowman & Littlefield Publishers, pg.43-57 |
| 7 | 7. Hafta: Çatışmaya Katılmak: Kolektif Eylem ve İsyan | Rucht, D. 2003. “Violence and New Social Movements” in Heitmeyer, W. and J. Hagan. International Handbook of Violence Research. New York and Boston, Kluwer Academic Publishers, pg. 369-382 - Tilly, C. 2017. “The Politics of Collective Violence” in Tilly, C., E. Castaaneda and C. L. Schneider. Collective Violence, Contentious Politics, and Social Change: A Charles Tilly Reader. London, Routledge, pg.275-292 (Chapter 16) |
| 8 | 8. HAFTA: Çatışmalarda Aşırı Şiddet: Terörizm | Crenshaw, M. 1981. “The Causes of Terrorism.” Comparative Politics, 13:4, pg. 379-399 - Atran, S. 2003. Genesis of Suicide Terrorism. Science, 299, pg.1534-1539 |
| 9 | 9. HAFTA: Şiddet İçermeyen Direniş | Thoreau, H. D. 1849. Civil Disobedience, Mozambook, pg.1-29 - Marullo, S. and D.S. Meyer. (2004). “Anti-War and Peace Movements” in Snow, D. A., Soule, S. A. and H. Kriesi. The Blackwell Companion to Social Movements. Malden, Blackwell, pg.641-665 |
| 10 | 10. HAFTA: Çatışma Çözümü ve Barışı Sağlama | Richmond, O. P. 2010. “A Genealogy of Peace and Conflict Theory” in Palgrave Advances in Peacebuilding: Critical Developments and Approaches. Richmond, O. P. London, Palgrave Macmillan, pg.14-38 - Kriesberg, L. 1997. “The Conflict Resolution Field: Origins, Growth, and Differentiation” in Peacemaking in International Conflict: Methods and Techniques. Zartman, I. W. Washington, D.C, United States Institute of Peace, pg.25-60 |
| 11 | 11. HAFTA: Şiddet İçeren Çatışmaların Sonlandırılması | artman, I. W. 2000. “Ripeness: The Hurting Stalemate and Beyond” in International Conflict Resolution after the Cold War. Stern, P. and D. Druckman. Washington, National Academy Press, pg.225-250 - Maoz, I. 2004. “Peace Building in Violent Conflict: Israeli-Palestinian Post-Oslo People-to-People Activities.” International Journal of Politics, Culture, and Society, 17:3, pg.563-574 |
| 12 | 12. HAFTA: Çatışmayı Yönetmek: Müzakere, Arabuluculuk ve Üçüncü Taraf Müdahalesi | Hampson, F. O., C. A. Crocker and P. R. Aall. 2007. “Negotiation and International Conflict” in Handbook of Peace and Conflict Studies. Webel, C. and J. Galtung. London and New York, Routledge, pg.35-50 (Chapter 3) - Byrne, S. 1995. “Conflict Regulation or Conflict Resolution: Third‐Party Intervention in the Northern Ireland Conflict – Prospects for Peace.” Terrorism and Political Violence, 7:2, pg.1-24 |
| 13 | 13. HAFTA: Çatışma Sonrası: Geçiş Dönemi Adaleti ve Uzlaşma | Teitel, R.G. 2003. “Transitional Justice Genealogy.” Harvard Human Rights Journal, 16, pg.69-94 - Santa-Barbara, J. 2007. “Reconciliation” in Webel, C. and J. Galtung. Handbook of Peace and Conflict Studies. London and New York, Routledge, pg.173- 186 |
| 14 | 14. HAFTA: Toparlama ve Öğrenci Sunumları |
| Kaynak |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanlarına ve alt alanlarına ilişkin temel kavramları, kuramları, araştırma ve analiz tekniklerini bilir. | X | |||||
| 2 | Dış politika, diplomasi tarihi, siyasal sistemler, uluslararası aktörler, devletler ve devlet dışı aktörler arasındaki siyasal, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri tarihsel gelişimleri çerçevesinde anlar; bu alanlarda yaşanan gelişmelerin ve sorunların nedenlerini analiz eder, farklı çözüm önerilerini sistematik düşünme yoluyla sorgulama becerisini geliştirir. | X | |||||
| 3 | Kamu ve özel kuruluşlarda dış politika üretme, analiz etme ve uygulama süreçlerinde; uluslararası örgütleri sivil toplum kuruluşları, kamu ve özel sektörde, proje üretme, karar alma, uygulama alanlarında görev alabilir; bulunduğu her pozisyonda kazanılan çok disiplinli bakış açısı çerçevesinde karşılaşılan sorunlara ve krizlere çözüm odaklı yaklaşabilir, mevcut çözümleri analiz edip yeni çözümlerle katkıda bulunabilir. | X | |||||
| 4 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları, bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve kurum içi ve kurum dışı paydaşlara rapor edebilir. | X | |||||
| 5 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve bilimsel yayına dönüştürebilir. | X | |||||
| 6 | Kamu ve özel çeşitli kurumlarda ekip liderliği yapabilir, etkinlik planlayabilir ve yönetebilir. | X | |||||
| 7 | Eleştirel bakış açısıyla değişim ve gelişime açık olur, yaşam boyu öğrenmeyi kendisine ilke edinir. | X | |||||
| 8 | Araştırma ya da uzmanlık konusu ile ilgili bulgularını, bilgisini, analiz ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla, kurum içi ve kurum dışı paydaşlarla yazılı ve sözlü olarak uygun bir dil ile ve meslek etiği uygun yöntem ve yollarla paylaşabilir. | X | |||||
| 9 | Araştırma ya da uzmanlık alanında uluslararası düzeyde yaşanan gelişmeleri takip edecek, uluslararası düzeydeki paydaşlarla iletişim kurabilecek düzeyde İngilizce kullanır. | X | |||||
| 10 | Temel bilgisayar becerilerine sahip olarak meslektaş ve paydaşlarla farklı iletişim kanal ve yöntemlerini kullanarak iletişim kurabilir. | X | |||||
| 11 | Politika yapım süreçlerinde etkin olan kamu ve özel kuruluşlarda politika analizi ve üretiminin farklı düzeylerinde katkı sağlayabilir, müzakere sürecini yönetebilir, karar mekanizmalarında liderlik üstlenebilir. | X | |||||
| 12 | Uzmanlık alanlarında karşılaşılan sorunlara yönelik özgün ve bilimsel bilgi üretebilir, projeye dönüştürebilir, karar mekanizmalarına danışmanlık sağlayabilir. | X | |||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 40 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 60 | |
| Toplam | 100 | |
| AKTS / İşyükü Tablosu | ||||||
| Etkinlik | Sayı | Süresi (Saat) | Toplam İş Yükü (Saat) | |||
| Ders Saati | 0 | 0 | 0 | |||
| Rehberli Problem Çözme | 0 | 0 | 0 | |||
| Problem Çözümü / Ödev / Proje / Rapor Tanzimi | 0 | 0 | 0 | |||
| Okul Dışı Diğer Faaliyetler | 0 | 0 | 0 | |||
| Proje Sunumu / Seminer | 0 | 0 | 0 | |||
| Kısa Sınav (QUİZ) ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
| Ara Sınav ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
| Genel Sınav ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
| Performans Görevi, Bakım Planı | 0 | 0 | 0 | |||
| Toplam İş Yükü (Saat) | 0 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi = Toplam İş Yükü (Saat)/30*=(0/30) | 0 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi: *30 saatlik çalışma 1 AKTS kredisi sayılmaktadır. | ||||||
Dersin Detaylı Bilgileri
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| ÇATIŞMA, ŞİDDET VE BARIŞ İNŞASI TEORİLERİ | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | İngilizce |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Osman Zeki GÖKÇE |
| Dersi Verenler | Öğr.Gör.Dr. Zeliha Aslı ELİTSOY |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu ders, uluslararası ve bölgesel arenada çatışma, şiddet kullanımı ve çatışmanın şiddetsiz yönetimi ve çözümü çalışmalarını şekillendiren temel teorik yaklaşımlara ileri düzeyde bir giriş olarak tasarlanmıştır. Dersin temel amacı, öğrencileri şiddet içeren çatışmaların neden ve nasıl ortaya çıktığını, tırmandığını ve dönüştüğünü daha iyi anlayabilmeleri için gerekli teorik ve kavramsal araçlarla donatmaktır. Bu amaç doğrultusunda ders, şiddet türleri, çatışma yönetimi stratejileri, şiddetsiz direniş ve barış süreçleri gibi barış ve çatışma çalışmalarıyla ilgili çeşitli konulardaki çağdaş teorik yaklaşımları dünyanın farklı yerlerinden ilgili vaka çalışmalarıyla harmanlamaktadır. Bu dersin sonunda, öğrencilerin barış ve çatışma konusundaki akademik literatüre farklı perspektiflerden aşina olmaları ve bu alandaki teorinin pratikle ilişkisini daha iyi anlamaları beklenmektedir. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; 1. Hafta: Giriş ve Derse Genel Bakış,2. Hafta: Barış ve Çatışma Çalışmaları: Konseptler, Metotlar ve Yaklaşımlar,3. Hafta: Çatışmayı Tanımlamak ve Anlamak için Teorik Bakış açıları,4. Hafta: Çatışmanın Kaynakları ve Türleri,5. Hafta: Çatışma Dinamikleri: Yükselme, Azalma, ve Anlaşmazlık,6. Hafta: Etnik Köken ve Çatışma,7. Hafta: Çatışmaya Katılmak: Kolektif Eylem ve İsyan,8. HAFTA: Çatışmalarda Aşırı Şiddet: Terörizm ,9. HAFTA: Şiddet İçermeyen Direniş,10. HAFTA: Çatışma Çözümü ve Barışı Sağlama,11. HAFTA: Şiddet İçeren Çatışmaların Sonlandırılması,12. HAFTA: Çatışmayı Yönetmek: Müzakere, Arabuluculuk ve Üçüncü Taraf Müdahalesi,13. HAFTA: Çatışma Sonrası: Geçiş Dönemi Adaleti ve Uzlaşma,14. HAFTA: Toparlama ve Öğrenci Sunumları; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| -Öğrenciler barış ve çatışma çalışmaları ile ilgili temel kavramlar, teorik yaklaşımlar ve varsayımlar hakkında bilgi ve anlayış kazanırlar. | 10, 13, 16, 19, 23, 4, 6, 9 | A |
| Öğrenciler çatışma, şiddet ve barış konularına farklı perspektiflerden bakma becerisi kazanırlar. | 10, 13, 16, 19, 6, 9 | A |
| -Öğrenciler, devletler arasındaki ve içindeki şiddetli çatışmaların nedenleri ve koşulları ile bunları dönüştürmek için çeşitli stratejiler hakkında bilinçli diyaloglara girme becerisi kazanırlar. | 10, 13, 16, 6, 9 | A |
| -Bu ders çatışma çözümü ve barış inşasının önemli bileşenlerine genel bir bakış sunmaktadır. | 10, 16, 19, 6, 9 | A |
| - Bu ders, devam etmekte olan belirli bir silahlı çatışma hakkında ayrıntılı ve daha derin bilgi sağlamayı amaçlamaktadır. | 10, 13, 16, 19, 6, 9 | A |
| -Bu ders, kaynakları yorumlama ve kendinize ait iyi belgelenmiş açıklamalar yazma konusunda bir deneyim sağlamayı amaçlamaktadır. | 10, 13, 16, 6, 9 | A |
| -Öğrenciler bir araştırma makalesi yazma becerisine sahip olacaklardır. | 10, 16, 19, 6, 9 | A |
| Öğretim Yöntemleri: | 10: Tartışma Yöntemi, 13: Örnek Olay Yöntemi, 16: Soru - Cevap Tekniği , 19: Beyin Fırtınası Tekniği, 23: Kavram Haritası Tekniği, 4: Sorgulama Temelli Öğrenme Modeli, 6: Deneyimle Öğrenme Modeli, 9: Anlatım Yöntemi |
| Ölçme Yöntemleri: | A: Klasik Yazılı Sınav |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | 1. Hafta: Giriş ve Derse Genel Bakış | |
| 2 | 2. Hafta: Barış ve Çatışma Çalışmaları: Konseptler, Metotlar ve Yaklaşımlar | Katz, N. H. 1989. “Conflict Resolution and Peace Studies.” The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 504, pg.14-21 - Jacoby, T. 2008. Understanding Violence and Conflict: Theoretical and Interdisciplinary Approaches. London, Routledge, pg.18-33 |
| 3 | 3. Hafta: Çatışmayı Tanımlamak ve Anlamak için Teorik Bakış açıları | Fearon, J. D. 1995. “Rationalist Explanations for War.” International Organization, 49:3, pg.379–414 - Jackson, J. W. 1993. “Realistic Group Conflict Theory: A Review and Evaluation of the Theoretical and Empirical Literature.” The Psychological Record, 43:3, pg.395-414 |
| 4 | 4. Hafta: Çatışmanın Kaynakları ve Türleri | Kriesberg, L. and B. W. Dayton. 2007. Constructive Conflicts: From Escalation to Resolution. New York, Rowman and Littlefield, pg.23-47 (Chapter 2) - Murshed, S. M. & M. Z. Tadjoeddin. 2009. “Revisiting the Greed and Grievance Explanations for Violent Internal Conflict.” Journal of International Development, 21, pg.87-111 |
| 5 | 5. Hafta: Çatışma Dinamikleri: Yükselme, Azalma, ve Anlaşmazlık | Eckert, R. and H. Willems. 2003. “Escalation and De-Escalation of Social Conflict: The Road to Violence” in Heitmeyer, W. and J. Hagan. International Handbook of Violence Research. New York and Boston, Kluwer Academic Publishers, pg. 1181-1199 - Bar-Tal, D. 2013. Intractable Conflicts: Socio-psychological Foundations and Dynamics. Cambridge and New York, Cambridge University Press, pg.33-60 |
| 6 | 6. Hafta: Etnik Köken ve Çatışma | Kaufmann, C. 2005. “Rational Choice and Progress in the Study of Ethnic Conflict: A Review Essay.” Security Studies, 14:1, pg. 178–207 - Seymour, L. J. M. & Cunningham, K. G. 2016. “Identity Issues and Civil War: Ethnic and Religious Divisions” in Mason, T. D. & Mitchell, S. What Do We Know about Civil Wars, Rowman & Littlefield Publishers, pg.43-57 |
| 7 | 7. Hafta: Çatışmaya Katılmak: Kolektif Eylem ve İsyan | Rucht, D. 2003. “Violence and New Social Movements” in Heitmeyer, W. and J. Hagan. International Handbook of Violence Research. New York and Boston, Kluwer Academic Publishers, pg. 369-382 - Tilly, C. 2017. “The Politics of Collective Violence” in Tilly, C., E. Castaaneda and C. L. Schneider. Collective Violence, Contentious Politics, and Social Change: A Charles Tilly Reader. London, Routledge, pg.275-292 (Chapter 16) |
| 8 | 8. HAFTA: Çatışmalarda Aşırı Şiddet: Terörizm | Crenshaw, M. 1981. “The Causes of Terrorism.” Comparative Politics, 13:4, pg. 379-399 - Atran, S. 2003. Genesis of Suicide Terrorism. Science, 299, pg.1534-1539 |
| 9 | 9. HAFTA: Şiddet İçermeyen Direniş | Thoreau, H. D. 1849. Civil Disobedience, Mozambook, pg.1-29 - Marullo, S. and D.S. Meyer. (2004). “Anti-War and Peace Movements” in Snow, D. A., Soule, S. A. and H. Kriesi. The Blackwell Companion to Social Movements. Malden, Blackwell, pg.641-665 |
| 10 | 10. HAFTA: Çatışma Çözümü ve Barışı Sağlama | Richmond, O. P. 2010. “A Genealogy of Peace and Conflict Theory” in Palgrave Advances in Peacebuilding: Critical Developments and Approaches. Richmond, O. P. London, Palgrave Macmillan, pg.14-38 - Kriesberg, L. 1997. “The Conflict Resolution Field: Origins, Growth, and Differentiation” in Peacemaking in International Conflict: Methods and Techniques. Zartman, I. W. Washington, D.C, United States Institute of Peace, pg.25-60 |
| 11 | 11. HAFTA: Şiddet İçeren Çatışmaların Sonlandırılması | artman, I. W. 2000. “Ripeness: The Hurting Stalemate and Beyond” in International Conflict Resolution after the Cold War. Stern, P. and D. Druckman. Washington, National Academy Press, pg.225-250 - Maoz, I. 2004. “Peace Building in Violent Conflict: Israeli-Palestinian Post-Oslo People-to-People Activities.” International Journal of Politics, Culture, and Society, 17:3, pg.563-574 |
| 12 | 12. HAFTA: Çatışmayı Yönetmek: Müzakere, Arabuluculuk ve Üçüncü Taraf Müdahalesi | Hampson, F. O., C. A. Crocker and P. R. Aall. 2007. “Negotiation and International Conflict” in Handbook of Peace and Conflict Studies. Webel, C. and J. Galtung. London and New York, Routledge, pg.35-50 (Chapter 3) - Byrne, S. 1995. “Conflict Regulation or Conflict Resolution: Third‐Party Intervention in the Northern Ireland Conflict – Prospects for Peace.” Terrorism and Political Violence, 7:2, pg.1-24 |
| 13 | 13. HAFTA: Çatışma Sonrası: Geçiş Dönemi Adaleti ve Uzlaşma | Teitel, R.G. 2003. “Transitional Justice Genealogy.” Harvard Human Rights Journal, 16, pg.69-94 - Santa-Barbara, J. 2007. “Reconciliation” in Webel, C. and J. Galtung. Handbook of Peace and Conflict Studies. London and New York, Routledge, pg.173- 186 |
| 14 | 14. HAFTA: Toparlama ve Öğrenci Sunumları |
| Kaynak |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanlarına ve alt alanlarına ilişkin temel kavramları, kuramları, araştırma ve analiz tekniklerini bilir. | X | |||||
| 2 | Dış politika, diplomasi tarihi, siyasal sistemler, uluslararası aktörler, devletler ve devlet dışı aktörler arasındaki siyasal, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri tarihsel gelişimleri çerçevesinde anlar; bu alanlarda yaşanan gelişmelerin ve sorunların nedenlerini analiz eder, farklı çözüm önerilerini sistematik düşünme yoluyla sorgulama becerisini geliştirir. | X | |||||
| 3 | Kamu ve özel kuruluşlarda dış politika üretme, analiz etme ve uygulama süreçlerinde; uluslararası örgütleri sivil toplum kuruluşları, kamu ve özel sektörde, proje üretme, karar alma, uygulama alanlarında görev alabilir; bulunduğu her pozisyonda kazanılan çok disiplinli bakış açısı çerçevesinde karşılaşılan sorunlara ve krizlere çözüm odaklı yaklaşabilir, mevcut çözümleri analiz edip yeni çözümlerle katkıda bulunabilir. | X | |||||
| 4 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları, bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve kurum içi ve kurum dışı paydaşlara rapor edebilir. | X | |||||
| 5 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve bilimsel yayına dönüştürebilir. | X | |||||
| 6 | Kamu ve özel çeşitli kurumlarda ekip liderliği yapabilir, etkinlik planlayabilir ve yönetebilir. | X | |||||
| 7 | Eleştirel bakış açısıyla değişim ve gelişime açık olur, yaşam boyu öğrenmeyi kendisine ilke edinir. | X | |||||
| 8 | Araştırma ya da uzmanlık konusu ile ilgili bulgularını, bilgisini, analiz ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla, kurum içi ve kurum dışı paydaşlarla yazılı ve sözlü olarak uygun bir dil ile ve meslek etiği uygun yöntem ve yollarla paylaşabilir. | X | |||||
| 9 | Araştırma ya da uzmanlık alanında uluslararası düzeyde yaşanan gelişmeleri takip edecek, uluslararası düzeydeki paydaşlarla iletişim kurabilecek düzeyde İngilizce kullanır. | X | |||||
| 10 | Temel bilgisayar becerilerine sahip olarak meslektaş ve paydaşlarla farklı iletişim kanal ve yöntemlerini kullanarak iletişim kurabilir. | X | |||||
| 11 | Politika yapım süreçlerinde etkin olan kamu ve özel kuruluşlarda politika analizi ve üretiminin farklı düzeylerinde katkı sağlayabilir, müzakere sürecini yönetebilir, karar mekanizmalarında liderlik üstlenebilir. | X | |||||
| 12 | Uzmanlık alanlarında karşılaşılan sorunlara yönelik özgün ve bilimsel bilgi üretebilir, projeye dönüştürebilir, karar mekanizmalarına danışmanlık sağlayabilir. | X | |||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 40 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 60 | |
| Toplam | 100 | |