Ders Detayı
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| TÜRK SİYASETİNDE MESELELER | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | İngilizce |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Duygu ÖZTÜRK |
| Dersi Verenler | Dr.Öğr.Üye. Duygu ÖZTÜRK |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu dersin amacı, Modern Türkiye siyasetindeki temel konular hakkında detaylı bir bilgi aktarımının sağlanmasıdır. Tarih dersi olmadığı gibi, Türkiye siyasetinin temel siyasi meselelerinin, hareketlerinin, aktörlerinin teorik ve kavramsal bir tartışmasını sunmaktadır. Islam ve Siyaset, Kemalizm, Kürt meselesi, Alevi meselesi, Türkiye'de Kadınlar gibi konular başta olmak üzere farklı konu ve meseleler bu dersin içeriğini oluşturmaktadır. Bu dersin sonunda öğrenciler, Modern Türkiye Siyasetinin temel meseleleri, özellikleri ve aktörlerini anlayacak, değerlendirip analiz edebilecektir. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; Giriş,Türk Siyasal Gelişimine Bazı Yaklaşımlar,Kemalizm,Partiler, seçimler, oy verme davranışı,Sekularizm, Islam ve Siyaset,Sekularizm, Islam ve Siyaset II: Adalet ve Kalkınma Partisi ,3. Cumhuriyette Sivil Asker İlişkileri,VİZE,Kürt meselesi: Arkaplan,Kürt Meselesi: Güncel Gelişmeler,Alevi Meselesi,Sivil Toplum,Türk Siyasetinde Kadın ve Toplumsal Cinsiyet,Avrupalılaşma ve Demokratikleşme Süreçleri,Tekrar; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| Türkiye siyasetinde meseleleri farklı perspektiften analiz eder. | ||
| Demokrasi, insan hakları, meşruiyet gibi Siyaset Bilimi'nin temel kavramlarını kullanarak Türkiye siyasetindeki meseleleri tartışır. | ||
| Türkiye siyaseti meselelerini bilimsel bakış açısıyla araştırır ve raporlar. | ||
| Türkiye siyasetindeki belli başlı meseleler arasındaki benzerlik ve farklılıkları tartışır. | ||
| Türkiye siyasetindeki meselelerin tarihsel gelişimlerini açıklar, güncel durumlarına dair analiz yapar. |
| Öğretim Yöntemleri: | |
| Ölçme Yöntemleri: |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | Giriş | |
| 2 | Türk Siyasal Gelişimine Bazı Yaklaşımlar | Haftalık Okumalar |
| 3 | Kemalizm | Haftalık okumalar |
| 4 | Partiler, seçimler, oy verme davranışı | haftalık okumalar |
| 5 | Sekularizm, Islam ve Siyaset | Haftalık okumalar |
| 6 | Sekularizm, Islam ve Siyaset II: Adalet ve Kalkınma Partisi | Haftalık okumalar |
| 7 | 3. Cumhuriyette Sivil Asker İlişkileri | Haftalık okumalar |
| 8 | VİZE | |
| 9 | Kürt meselesi: Arkaplan | Haftalık okumalar |
| 10 | Kürt Meselesi: Güncel Gelişmeler | Haftalık okumalar |
| 11 | Alevi Meselesi | Haftalık Okumalar |
| 12 | Sivil Toplum | Haftalık Okumalar |
| 13 | Türk Siyasetinde Kadın ve Toplumsal Cinsiyet | Haftalık okumalar |
| 14 | Avrupalılaşma ve Demokratikleşme Süreçleri | Haftalık okumalar |
| 15 | Tekrar |
| Kaynak |
| Zürcher, Erik J. 2004. “The Third Republic: Turkey since 1980,” In Turkey: A Modern History. (London, New York: I. B. Tauris). Heper, Metin. 1980. “Center and Periphery in the Ottoman Empire with a Special Reference to the Nineteenth Century,” International Political Science Review 1(1): 81-105. Heper, Metin. 1992. “The Strong State as a Problem fort he Consolidation of Democracy: Turkey and Germany Compared,” Comparative Political Studies 25(2): 169-194. Heper, Metin and E. Fuat Keyman. 1998. “Double-Faced State: Political Patronage and the Consolidation of Democracy in Turkey,” Middle Eastern Studies 34(4): 259-277. Mardin, Şerif. 1973. “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?” Daedaulus 102(1): 169-190. Kili, Suna. 1980. “Kemalism in Contemporary Turkey,” International Political Science Review 1(3): 381-404. Aytürk, İlker. 2011. “The Racist Critics of Atatürk and Kemalism from the 1930s to the 1960s” Journal of Contemporary History 46: 308-335. Mateesscu, Dragoş C. 2006. “Kemalism in the Era of Totalitarianism: A Conceptual Analysis,” Turkish Politics 7(2): 225-241. Tachau, Frank. 2000. “Turkish Political Parties and Elections: Half a Century of Multiparty Democracy,” Turkish Studies 1(1): 128-148. Ayan, Pelin. 2010. “Authoritarian Party Structures in Turkey: A Comparison of the Republican People’s Party and the Justice and Development Party,” Turkish Studies 11(2): 197-215. Başlevent, Cem, Hasan Kirmanoğlu and Burhan Şenatalar. 2004. “Voter Profiles and Fragmentation in the Turkish Party System,” Party Politics 10(3):307-324. Karakaya Polat, Rabia. 2008. “The 2007 Parliamentary Elections in Turkey: Between Securitisation and Desecuritisation,” Parliamentary Affairs 62(1): 129-148. Toprak, Binnaz. 2005. “Islam and Democracy in Turkey,” Turkish Studies 6(2): 167-186. Tank, Pınar. 2005. “Political Islam in Turkey: A State of Controlled Secularity,” Turkish Studies 6(1): 3-19. Ulutaş, Ufuk. 2010. “Religion and Secularism in Turkey: The Dilemma of the Directorate of Religious Affairs,” Middle Eastern Studies 46(3): 389-399. Çınar, Alev. 2008. “Subversion and Subjugation in the Public Sphere: Secularism and the Islamic Headscarf,” Signs 33(4):891-913. Kalacıoğlu, Ersin. 2010. “Justice and Development Party at the Helm: Resurgence of Isla mor the Restitution of the Right-of-Center Predominant Party?” Turkish Studies 11(1): 29-44. Özbudun, Ergun. 2006. “From Political Islam to Conservative Democracy: The Case of the Justice and Development Party in Turkey,” South European Society and Politics 11(3-4): 543-557. Gamze Avcı. 2011. “The Justice and Development Party and the EU: Political Pragmatism in a Changing Environment,” South European Society and Politics 16(3): 409-421. Öniş, Ziya. 2012. “The Triumph of Conservative Globalism: The Political Economy of the AKP Era,” Turkish Studies 13(2): 135-152. Narlı, Nilüfer. 2000. “Civil-Military Relations in Turkey,” Turkish Studies 1(1): 107-127. Demirel, Tanel. 2005. “Lessons of Military Regimes and Democracy: The Turkish Case in a Comparative Perspective,” Armed Forces and Society 31(2): 245-271. Heper, Metin and Aylin Güney. 2000. “The Military and the Consolidation of Democracy: The Recent Turkish Experience,” Armed Forces & Society 26(4): 635-657. Demirel, Tanel. 2003. “The Turkish Military’s Decision to Intervene: 12 September 1980,” Armed Forces and Society 29(2): 253-280. Loizides, Neophytos G. 2010. “State Ideology and the Kurds in Turkey,” Middle Eastern Studies 46(4): 513-527. Yeğen, Mesut. 2007. “Turkish Nationalism and the Kurdish Question,” Ethnic and Racial Studies 30(1): 119-151. Yavuz, M. Hakan. 2001. “Five Stages of the Construction of Kurdish Nationalism in Turkey,” Nationalism and Ethnic Politics 7(3): 1-24. Sarıgil, Zeki and Ömer Fazlıoğlu. 2014. “Exploring the Roots and Dynamics of Kurdish Ethno-Nationalism in Turkey,” Nations and Nationalism 20(3): 436-458. Çandar, Cengiz. 2009. “The Kurdish Question: The Reasons and Fortunes of the Opening,” Insight Turkey 11(4): 13-19. Çiçek, Cuma. 2011. “Elimination or Integration of pro-Kurdish Politics: Limits of the AKP’s Democratic Initiative,” Turkish Studies 12(1): 15-26. Yeğen, Mesut. 2011. “The 2011 elections and the Kurdish Question,” Insight Turkey 13(4): 147-169. Tezcür, Güneş Murat. 2010. “When Democratication Radicalizes? The Kurdish Nationalist Movement in Turkey,” Journal of Peace Research 47: 775-789. Soner, Bayram Ali and Sule Toktas. 2011. “Alevis and Alevism in the Changing Context of Turkish Politics: The Justice and Development Party’s Alevi Opening,” Turkish Studies 12(3): 419-434. Poyraz, Bedriye. 2005. “The Turkish State and Alevis: Changing Parameters of an Uneasy Relationship,” Middle Eastern Studies 41(4): 503-516. Şirin, Çiğdem V. 2013. “Analyzing the Determinants of Group Identity among Alevis in Turkey: A National Survey Study,” Turkish Studies 14(1): 74-91. Köse, Talha. 2013. “Between Nationalism, Modernism, and Secularism: The Ambivalent Palce of ‘Alevi Identities’,” Middle Eastern Studies 49(4): 590-607. Toros, Emre. 2007. “Understanding the Role of Civil Society as an Agent for Democratic Consolidation: The Turkish Case,” Turkish Studies 8(3): 395-415. Özler, Ş. İlgü and Ani Sarkissian. 2011. “Stalemate and Stagnation in Turkish Democratization: The Role of Cİvil SOciety and Political Parties,” Journal of Cİvil Society 7(4): 363-384. Şimşek, Sefa. 2004. The Transformation of Civil Society in Turkey: From Quantity to Quality,” Turkish Studies 5(3): 46-74. Heper, Metin and Senem Yıldırım. 2011. “Revisiting Civil Society in Turkey,” Journal of Southeast European and Black Sea Studies 11(1): 1-18. Cosar, Simten and Metin Yegenoglu. 2011. “New Grounds for Patriarchy in Turkey? Gender Policy in the Age of AKP,” South European Society and Politics 16(4): 555-573. Özkaleli, Umut. 2015. “State of the state in their minds: Intersectional framework for women’s citizenship in Turkey,” Women’s Studies International Forum 48: 93-102. Mutluer, Nil. 2019. “The Intersectionality of Gender, Sexuality, and Religion: Novelties and Continuities in Turkey during the AKP Era,” Southeast European and Black Sea Studies 19)1): 99-118. Çelik, Ayşe Betül. 2016. “A Holistic Approach to Violence: Women Parliamentarians’ Understanding of Violence against Women and Vİolence in the Kurdish Issue in Turkey,” European Journal of Women’s Studies 23(1): 76-92. Özbudun, Ergun. 2007. “Democratization Reforms in Turkey 1993-2004,” Turkish Studies 8(2): 179-196. Avcı, Gamze. 2011. “The Justice and Development Party and the EU: Political Pragmatism in a Changing Environment,” South European Society and Politics 16(3): 409-421. Wood, Steve. 2013. “Turkey and Europe: Identity and Other Crises,” Turkish Politics 14(2): 272-291. |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanlarına ve alt alanlarına ilişkin temel kavramları, kuramları, araştırma ve analiz tekniklerini bilir. | X | |||||
| 2 | Dış politika, diplomasi tarihi, siyasal sistemler, uluslararası aktörler, devletler ve devlet dışı aktörler arasındaki siyasal, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri tarihsel gelişimleri çerçevesinde anlar; bu alanlarda yaşanan gelişmelerin ve sorunların nedenlerini analiz eder, farklı çözüm önerilerini sistematik düşünme yoluyla sorgulama becerisini geliştirir. | X | |||||
| 3 | Kamu ve özel kuruluşlarda dış politika üretme, analiz etme ve uygulama süreçlerinde; uluslararası örgütleri sivil toplum kuruluşları, kamu ve özel sektörde, proje üretme, karar alma, uygulama alanlarında görev alabilir; bulunduğu her pozisyonda kazanılan çok disiplinli bakış açısı çerçevesinde karşılaşılan sorunlara ve krizlere çözüm odaklı yaklaşabilir, mevcut çözümleri analiz edip yeni çözümlerle katkıda bulunabilir. | X | |||||
| 4 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları, bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve kurum içi ve kurum dışı paydaşlara rapor edebilir. | X | |||||
| 5 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve bilimsel yayına dönüştürebilir. | X | |||||
| 6 | Kamu ve özel çeşitli kurumlarda ekip liderliği yapabilir, etkinlik planlayabilir ve yönetebilir. | X | |||||
| 7 | Eleştirel bakış açısıyla değişim ve gelişime açık olur, yaşam boyu öğrenmeyi kendisine ilke edinir. | X | |||||
| 8 | Araştırma ya da uzmanlık konusu ile ilgili bulgularını, bilgisini, analiz ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla, kurum içi ve kurum dışı paydaşlarla yazılı ve sözlü olarak uygun bir dil ile ve meslek etiği uygun yöntem ve yollarla paylaşabilir. | X | |||||
| 9 | Araştırma ya da uzmanlık alanında uluslararası düzeyde yaşanan gelişmeleri takip edecek, uluslararası düzeydeki paydaşlarla iletişim kurabilecek düzeyde İngilizce kullanır. | X | |||||
| 10 | Temel bilgisayar becerilerine sahip olarak meslektaş ve paydaşlarla farklı iletişim kanal ve yöntemlerini kullanarak iletişim kurabilir. | X | |||||
| 11 | Politika yapım süreçlerinde etkin olan kamu ve özel kuruluşlarda politika analizi ve üretiminin farklı düzeylerinde katkı sağlayabilir, müzakere sürecini yönetebilir, karar mekanizmalarında liderlik üstlenebilir. | X | |||||
| 12 | Uzmanlık alanlarında karşılaşılan sorunlara yönelik özgün ve bilimsel bilgi üretebilir, projeye dönüştürebilir, karar mekanizmalarına danışmanlık sağlayabilir. | X | |||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 20 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 80 | |
| Toplam | 100 | |
| AKTS / İşyükü Tablosu | ||||||
| Etkinlik | Sayı | Süresi (Saat) | Toplam İş Yükü (Saat) | |||
| Ders Saati | 14 | 1 | 14 | |||
| Rehberli Problem Çözme | 0 | 0 | 0 | |||
| Problem Çözümü / Ödev / Proje / Rapor Tanzimi | 5 | 8 | 40 | |||
| Okul Dışı Diğer Faaliyetler | 14 | 5 | 70 | |||
| Proje Sunumu / Seminer | 0 | 0 | 0 | |||
| Kısa Sınav (QUİZ) ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
| Ara Sınav ve Hazırlığı | 1 | 20 | 20 | |||
| Genel Sınav ve Hazırlığı | 1 | 25 | 25 | |||
| Performans Görevi, Bakım Planı | 0 | 0 | 0 | |||
| Toplam İş Yükü (Saat) | 169 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi = Toplam İş Yükü (Saat)/30*=(169/30) | 6 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi: *30 saatlik çalışma 1 AKTS kredisi sayılmaktadır. | ||||||
Dersin Detaylı Bilgileri
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| TÜRK SİYASETİNDE MESELELER | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | İngilizce |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Duygu ÖZTÜRK |
| Dersi Verenler | Dr.Öğr.Üye. Duygu ÖZTÜRK |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu dersin amacı, Modern Türkiye siyasetindeki temel konular hakkında detaylı bir bilgi aktarımının sağlanmasıdır. Tarih dersi olmadığı gibi, Türkiye siyasetinin temel siyasi meselelerinin, hareketlerinin, aktörlerinin teorik ve kavramsal bir tartışmasını sunmaktadır. Islam ve Siyaset, Kemalizm, Kürt meselesi, Alevi meselesi, Türkiye'de Kadınlar gibi konular başta olmak üzere farklı konu ve meseleler bu dersin içeriğini oluşturmaktadır. Bu dersin sonunda öğrenciler, Modern Türkiye Siyasetinin temel meseleleri, özellikleri ve aktörlerini anlayacak, değerlendirip analiz edebilecektir. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; Giriş,Türk Siyasal Gelişimine Bazı Yaklaşımlar,Kemalizm,Partiler, seçimler, oy verme davranışı,Sekularizm, Islam ve Siyaset,Sekularizm, Islam ve Siyaset II: Adalet ve Kalkınma Partisi ,3. Cumhuriyette Sivil Asker İlişkileri,VİZE,Kürt meselesi: Arkaplan,Kürt Meselesi: Güncel Gelişmeler,Alevi Meselesi,Sivil Toplum,Türk Siyasetinde Kadın ve Toplumsal Cinsiyet,Avrupalılaşma ve Demokratikleşme Süreçleri,Tekrar; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| Türkiye siyasetinde meseleleri farklı perspektiften analiz eder. | ||
| Demokrasi, insan hakları, meşruiyet gibi Siyaset Bilimi'nin temel kavramlarını kullanarak Türkiye siyasetindeki meseleleri tartışır. | ||
| Türkiye siyaseti meselelerini bilimsel bakış açısıyla araştırır ve raporlar. | ||
| Türkiye siyasetindeki belli başlı meseleler arasındaki benzerlik ve farklılıkları tartışır. | ||
| Türkiye siyasetindeki meselelerin tarihsel gelişimlerini açıklar, güncel durumlarına dair analiz yapar. |
| Öğretim Yöntemleri: | |
| Ölçme Yöntemleri: |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | Giriş | |
| 2 | Türk Siyasal Gelişimine Bazı Yaklaşımlar | Haftalık Okumalar |
| 3 | Kemalizm | Haftalık okumalar |
| 4 | Partiler, seçimler, oy verme davranışı | haftalık okumalar |
| 5 | Sekularizm, Islam ve Siyaset | Haftalık okumalar |
| 6 | Sekularizm, Islam ve Siyaset II: Adalet ve Kalkınma Partisi | Haftalık okumalar |
| 7 | 3. Cumhuriyette Sivil Asker İlişkileri | Haftalık okumalar |
| 8 | VİZE | |
| 9 | Kürt meselesi: Arkaplan | Haftalık okumalar |
| 10 | Kürt Meselesi: Güncel Gelişmeler | Haftalık okumalar |
| 11 | Alevi Meselesi | Haftalık Okumalar |
| 12 | Sivil Toplum | Haftalık Okumalar |
| 13 | Türk Siyasetinde Kadın ve Toplumsal Cinsiyet | Haftalık okumalar |
| 14 | Avrupalılaşma ve Demokratikleşme Süreçleri | Haftalık okumalar |
| 15 | Tekrar |
| Kaynak |
| Zürcher, Erik J. 2004. “The Third Republic: Turkey since 1980,” In Turkey: A Modern History. (London, New York: I. B. Tauris). Heper, Metin. 1980. “Center and Periphery in the Ottoman Empire with a Special Reference to the Nineteenth Century,” International Political Science Review 1(1): 81-105. Heper, Metin. 1992. “The Strong State as a Problem fort he Consolidation of Democracy: Turkey and Germany Compared,” Comparative Political Studies 25(2): 169-194. Heper, Metin and E. Fuat Keyman. 1998. “Double-Faced State: Political Patronage and the Consolidation of Democracy in Turkey,” Middle Eastern Studies 34(4): 259-277. Mardin, Şerif. 1973. “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?” Daedaulus 102(1): 169-190. Kili, Suna. 1980. “Kemalism in Contemporary Turkey,” International Political Science Review 1(3): 381-404. Aytürk, İlker. 2011. “The Racist Critics of Atatürk and Kemalism from the 1930s to the 1960s” Journal of Contemporary History 46: 308-335. Mateesscu, Dragoş C. 2006. “Kemalism in the Era of Totalitarianism: A Conceptual Analysis,” Turkish Politics 7(2): 225-241. Tachau, Frank. 2000. “Turkish Political Parties and Elections: Half a Century of Multiparty Democracy,” Turkish Studies 1(1): 128-148. Ayan, Pelin. 2010. “Authoritarian Party Structures in Turkey: A Comparison of the Republican People’s Party and the Justice and Development Party,” Turkish Studies 11(2): 197-215. Başlevent, Cem, Hasan Kirmanoğlu and Burhan Şenatalar. 2004. “Voter Profiles and Fragmentation in the Turkish Party System,” Party Politics 10(3):307-324. Karakaya Polat, Rabia. 2008. “The 2007 Parliamentary Elections in Turkey: Between Securitisation and Desecuritisation,” Parliamentary Affairs 62(1): 129-148. Toprak, Binnaz. 2005. “Islam and Democracy in Turkey,” Turkish Studies 6(2): 167-186. Tank, Pınar. 2005. “Political Islam in Turkey: A State of Controlled Secularity,” Turkish Studies 6(1): 3-19. Ulutaş, Ufuk. 2010. “Religion and Secularism in Turkey: The Dilemma of the Directorate of Religious Affairs,” Middle Eastern Studies 46(3): 389-399. Çınar, Alev. 2008. “Subversion and Subjugation in the Public Sphere: Secularism and the Islamic Headscarf,” Signs 33(4):891-913. Kalacıoğlu, Ersin. 2010. “Justice and Development Party at the Helm: Resurgence of Isla mor the Restitution of the Right-of-Center Predominant Party?” Turkish Studies 11(1): 29-44. Özbudun, Ergun. 2006. “From Political Islam to Conservative Democracy: The Case of the Justice and Development Party in Turkey,” South European Society and Politics 11(3-4): 543-557. Gamze Avcı. 2011. “The Justice and Development Party and the EU: Political Pragmatism in a Changing Environment,” South European Society and Politics 16(3): 409-421. Öniş, Ziya. 2012. “The Triumph of Conservative Globalism: The Political Economy of the AKP Era,” Turkish Studies 13(2): 135-152. Narlı, Nilüfer. 2000. “Civil-Military Relations in Turkey,” Turkish Studies 1(1): 107-127. Demirel, Tanel. 2005. “Lessons of Military Regimes and Democracy: The Turkish Case in a Comparative Perspective,” Armed Forces and Society 31(2): 245-271. Heper, Metin and Aylin Güney. 2000. “The Military and the Consolidation of Democracy: The Recent Turkish Experience,” Armed Forces & Society 26(4): 635-657. Demirel, Tanel. 2003. “The Turkish Military’s Decision to Intervene: 12 September 1980,” Armed Forces and Society 29(2): 253-280. Loizides, Neophytos G. 2010. “State Ideology and the Kurds in Turkey,” Middle Eastern Studies 46(4): 513-527. Yeğen, Mesut. 2007. “Turkish Nationalism and the Kurdish Question,” Ethnic and Racial Studies 30(1): 119-151. Yavuz, M. Hakan. 2001. “Five Stages of the Construction of Kurdish Nationalism in Turkey,” Nationalism and Ethnic Politics 7(3): 1-24. Sarıgil, Zeki and Ömer Fazlıoğlu. 2014. “Exploring the Roots and Dynamics of Kurdish Ethno-Nationalism in Turkey,” Nations and Nationalism 20(3): 436-458. Çandar, Cengiz. 2009. “The Kurdish Question: The Reasons and Fortunes of the Opening,” Insight Turkey 11(4): 13-19. Çiçek, Cuma. 2011. “Elimination or Integration of pro-Kurdish Politics: Limits of the AKP’s Democratic Initiative,” Turkish Studies 12(1): 15-26. Yeğen, Mesut. 2011. “The 2011 elections and the Kurdish Question,” Insight Turkey 13(4): 147-169. Tezcür, Güneş Murat. 2010. “When Democratication Radicalizes? The Kurdish Nationalist Movement in Turkey,” Journal of Peace Research 47: 775-789. Soner, Bayram Ali and Sule Toktas. 2011. “Alevis and Alevism in the Changing Context of Turkish Politics: The Justice and Development Party’s Alevi Opening,” Turkish Studies 12(3): 419-434. Poyraz, Bedriye. 2005. “The Turkish State and Alevis: Changing Parameters of an Uneasy Relationship,” Middle Eastern Studies 41(4): 503-516. Şirin, Çiğdem V. 2013. “Analyzing the Determinants of Group Identity among Alevis in Turkey: A National Survey Study,” Turkish Studies 14(1): 74-91. Köse, Talha. 2013. “Between Nationalism, Modernism, and Secularism: The Ambivalent Palce of ‘Alevi Identities’,” Middle Eastern Studies 49(4): 590-607. Toros, Emre. 2007. “Understanding the Role of Civil Society as an Agent for Democratic Consolidation: The Turkish Case,” Turkish Studies 8(3): 395-415. Özler, Ş. İlgü and Ani Sarkissian. 2011. “Stalemate and Stagnation in Turkish Democratization: The Role of Cİvil SOciety and Political Parties,” Journal of Cİvil Society 7(4): 363-384. Şimşek, Sefa. 2004. The Transformation of Civil Society in Turkey: From Quantity to Quality,” Turkish Studies 5(3): 46-74. Heper, Metin and Senem Yıldırım. 2011. “Revisiting Civil Society in Turkey,” Journal of Southeast European and Black Sea Studies 11(1): 1-18. Cosar, Simten and Metin Yegenoglu. 2011. “New Grounds for Patriarchy in Turkey? Gender Policy in the Age of AKP,” South European Society and Politics 16(4): 555-573. Özkaleli, Umut. 2015. “State of the state in their minds: Intersectional framework for women’s citizenship in Turkey,” Women’s Studies International Forum 48: 93-102. Mutluer, Nil. 2019. “The Intersectionality of Gender, Sexuality, and Religion: Novelties and Continuities in Turkey during the AKP Era,” Southeast European and Black Sea Studies 19)1): 99-118. Çelik, Ayşe Betül. 2016. “A Holistic Approach to Violence: Women Parliamentarians’ Understanding of Violence against Women and Vİolence in the Kurdish Issue in Turkey,” European Journal of Women’s Studies 23(1): 76-92. Özbudun, Ergun. 2007. “Democratization Reforms in Turkey 1993-2004,” Turkish Studies 8(2): 179-196. Avcı, Gamze. 2011. “The Justice and Development Party and the EU: Political Pragmatism in a Changing Environment,” South European Society and Politics 16(3): 409-421. Wood, Steve. 2013. “Turkey and Europe: Identity and Other Crises,” Turkish Politics 14(2): 272-291. |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanlarına ve alt alanlarına ilişkin temel kavramları, kuramları, araştırma ve analiz tekniklerini bilir. | X | |||||
| 2 | Dış politika, diplomasi tarihi, siyasal sistemler, uluslararası aktörler, devletler ve devlet dışı aktörler arasındaki siyasal, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri tarihsel gelişimleri çerçevesinde anlar; bu alanlarda yaşanan gelişmelerin ve sorunların nedenlerini analiz eder, farklı çözüm önerilerini sistematik düşünme yoluyla sorgulama becerisini geliştirir. | X | |||||
| 3 | Kamu ve özel kuruluşlarda dış politika üretme, analiz etme ve uygulama süreçlerinde; uluslararası örgütleri sivil toplum kuruluşları, kamu ve özel sektörde, proje üretme, karar alma, uygulama alanlarında görev alabilir; bulunduğu her pozisyonda kazanılan çok disiplinli bakış açısı çerçevesinde karşılaşılan sorunlara ve krizlere çözüm odaklı yaklaşabilir, mevcut çözümleri analiz edip yeni çözümlerle katkıda bulunabilir. | X | |||||
| 4 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları, bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve kurum içi ve kurum dışı paydaşlara rapor edebilir. | X | |||||
| 5 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinlerine ve alt disiplinlerine ait kuramsal ve olgusal sorunları bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulgularını analiz eder ve bilimsel yayına dönüştürebilir. | X | |||||
| 6 | Kamu ve özel çeşitli kurumlarda ekip liderliği yapabilir, etkinlik planlayabilir ve yönetebilir. | X | |||||
| 7 | Eleştirel bakış açısıyla değişim ve gelişime açık olur, yaşam boyu öğrenmeyi kendisine ilke edinir. | X | |||||
| 8 | Araştırma ya da uzmanlık konusu ile ilgili bulgularını, bilgisini, analiz ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla, kurum içi ve kurum dışı paydaşlarla yazılı ve sözlü olarak uygun bir dil ile ve meslek etiği uygun yöntem ve yollarla paylaşabilir. | X | |||||
| 9 | Araştırma ya da uzmanlık alanında uluslararası düzeyde yaşanan gelişmeleri takip edecek, uluslararası düzeydeki paydaşlarla iletişim kurabilecek düzeyde İngilizce kullanır. | X | |||||
| 10 | Temel bilgisayar becerilerine sahip olarak meslektaş ve paydaşlarla farklı iletişim kanal ve yöntemlerini kullanarak iletişim kurabilir. | X | |||||
| 11 | Politika yapım süreçlerinde etkin olan kamu ve özel kuruluşlarda politika analizi ve üretiminin farklı düzeylerinde katkı sağlayabilir, müzakere sürecini yönetebilir, karar mekanizmalarında liderlik üstlenebilir. | X | |||||
| 12 | Uzmanlık alanlarında karşılaşılan sorunlara yönelik özgün ve bilimsel bilgi üretebilir, projeye dönüştürebilir, karar mekanizmalarına danışmanlık sağlayabilir. | X | |||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 20 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 80 | |
| Toplam | 100 | |