Ders Detayı
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| SOSYAL ETKİ | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | Türkçe |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Ela ARI |
| Dersi Verenler | Dr.Öğr.Üye. Ela ARI, Arş.Gör. Taylan YURTBAKAN |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu dersin amacı, öğrencilere sosyal psikolojinin temel alt alanlarından sosyal etkiye dair kavramları ve kuramsalyaklaşımları tanıtmaktır. Bu derste, bireylerin grupiçi ve gruplararasındaki düşünce ve davranış çıktılarına ışık tutulacaktır. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; Giriş,Sherif: Sosyal Normlar,Asch: Uyma,Milgram: İtaat,Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi,Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi,Sosyal Kolaylaştırma,Kolektif Davranış,Azınlık Etkisi,Sosyal Güç,Liderlik,Tutumlar,Tutum Değişimi,Genel Değerlendirme; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| Öğretim Yöntemleri: | |
| Ölçme Yöntemleri: |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | Giriş | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 2 | Sherif: Sosyal Normlar | Sherif, M. (1936). Sosyal Kuralların Psikolojisi. Alan Yayıncılık. Sherif, M. (1965). Formation of social norms: The experimental paradigm. Basic studies in social psychology, 461-470. |
| 3 | Asch: Uyma | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 4 | Milgram: İtaat | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Milgram, S. (1973). The perils of obedience. Harper’s, 247(1483), 62-77, Milgram, S. (1965). Some conditions of obedience and disobedience to authority. Human Relations, 18(1), 57-76. https://doi.org/10.1177/001872676501800105. |
| 5 | Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi | Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30., McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38., Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 , Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x, Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074, Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. |
| 6 | Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi | Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30., McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38., Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 , Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x, Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074, Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. |
| 7 | Sosyal Kolaylaştırma | Worchel, S., Rothgerber, H., & Day, E. A. (2011). Social loafing and group development: When “‘I’” comes last. Current Research In Social Psychology, 17(5), 461-482., Strube, M. J. (2005). What did Triplett really find? A contemporary analysis of the first experiment in social psychology. The American journal of psychology, 118(2), 271-286. https://doi.org/10.2307/30039059, Triplett, N. (1898). The dynamogenic factors in pacemaking and competition. The American journal of psychology, 9(4), 507-533., Zajonc, R. B. (1965). Social Facilitation: A solution is suggested for an old unresolved social psychological problem. Science, 149(3681), 269-274. https://doi.org/10.1126/science.149.3681.269 |
| 8 | Kolektif Davranış | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Hogg, M. A., & Williams, K. D. (2000). From I to we: Social identity and the collective self. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4(1), 81-97. https://doi.org/10.1037/1089-2699.4.1.8 |
| 9 | Azınlık Etkisi | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Moscovici, S., & Personnaz, B. (1980). Studies in social influence. Journal of Experimental Social Psychology, 16(3), 270-282. https://doi.org/10.1016/0022-1031(80)90070-0, Mugny, G. (1984). Compliance, conversion and the Asch paradigm. European Journal of Social Psychology, 14(4), 353-368. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420140402, Moscovici, S., & Personnaz, B. (1991). Studies in social influence VI: Is Lenin orange or red? Imagery and social influence. European Journal of Social Psychology, 21(2), 101-118. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420210202 |
| 10 | Sosyal Güç | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Raven, B. H., & French, J. R. P. (1958). Legitimate power, coercive power, and observability in social influence. Sociometry, 21(2), 83. https://doi.org/10.2307/2785895, French, J. R., Raven, B., & Cartwright, D. (1959). The bases of social power. Classics of organization theory, 7, 311-320. |
| 11 | Liderlik | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları Hogg, M. A. (2001). A social identity theory of leadership. Personality and Social Psychology Review, 5(3), 184-200. https://doi.org/10.1207/S15327957PSPR0503_1 |
| 12 | Tutumlar | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 13 | Tutum Değişimi | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 14 | Genel Değerlendirme |
| Kaynak |
| 1 – Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. 2 – Sherif, M. (1936). Sosyal Kuralların Psikolojisi. Alan Yayıncılık. 3 – Sherif, M. (1965). Formation of social norms: The experimental paradigm. Basic studies in social psychology, 461-470. 4 - Milgram, S. (1973). The perils of obedience. Harper’s, 247(1483), 62-77. 5- Milgram, S. (1965). Some conditions of obedience and disobedience to authority. Human Relations, 18(1), 57-76. https://doi.org/10.1177/001872676501800105. 6 - Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30. 7 - McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38. 8 - Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 9 - Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x 10 - Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074 11 - Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. 12 - Worchel, S., Rothgerber, H., & Day, E. A. (2011). Social loafing and group development: When “‘I’” comes last. Current Research In Social Psychology, 17(5), 461-482. 13 - Strube, M. J. (2005). What did Triplett really find? A contemporary analysis of the first experiment in social psychology. The American journal of psychology, 118(2), 271-286. https://doi.org/10.2307/30039059 14 - Triplett, N. (1898). The dynamogenic factors in pacemaking and competition. The American journal of psychology, 9(4), 507-533. 15 - Zajonc, R. B. (1965). Social Facilitation: A solution is suggested for an old unresolved social psychological problem. Science, 149(3681), 269-274. https://doi.org/10.1126/science.149.3681.269 16 - Moscovici, S., & Personnaz, B. (1980). Studies in social influence. Journal of Experimental Social Psychology, 16(3), 270-282. https://doi.org/10.1016/0022-1031(80)90070-0 17 - Mugny, G. (1984). Compliance, conversion and the Asch paradigm. European Journal of Social Psychology, 14(4), 353-368. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420140402 18 - Moscovici, S., & Personnaz, B. (1991). Studies in social influence VI: Is Lenin orange or red? Imagery and social influence. European Journal of Social Psychology, 21(2), 101-118. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420210202 19 - Raven, B. H., & French, J. R. P. (1958). Legitimate power, coercive power, and observability in social influence. Sociometry, 21(2), 83. https://doi.org/10.2307/2785895 20 - French, J. R., Raven, B., & Cartwright, D. (1959). The bases of social power. Classics of organization theory, 7, 311-320. 21- Hogg, M. A. (2001). A social identity theory of leadership. Personality and Social Psychology Review, 5(3), 184-200. https://doi.org/10.1207/S15327957PSPR0503_1 22 - Hogg, M. A., & Williams, K. D. (2000). From I to we: Social identity and the collective self. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4(1), 81-97. https://doi.org/10.1037/1089-2699.4.1.81 |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | PY1. Psikolojinin araştırma ve uygulamaya dönük alt alanlarının temel kavramlarını ve bu alanların temel kuramlarını bilir. | ||||||
| 2 | PY2. Psikoloji tarihindeki kuram ve ekolleri karşılaştırabilir, yeni gelişmeleri bu bilgileriyle ilişkilendirebilir. | ||||||
| 3 | PY3. Karşılaştığı sorunları tanıyabilir, yorumlayabilir ve uzmanlık bilgisini kullanarak çözüm sunabilir. | ||||||
| 4 | PY4. Bir problemi bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulguları yorumlayabilir ve sonuçları bilimsel bir yayın haline getirebilir. | ||||||
| 5 | PY5. Alanı ile ilgili problemlerin çözümü için kurulan bir ekipte projeye liderlik edebilir, etkinlikleri planlayabilir ve yönetebilir. | ||||||
| 6 | PY6. Karşılaştığı yeni fikirleri taraf tutmadan bilimsel bakış açısıyla sorgulayabilir ve eleştirebilir. | ||||||
| 7 | PY7. Yaşam boyu öğrenme prensibini kendisine ilke edinir, alanıyla ilgili yeni gelişmeleri takip edebilir. | ||||||
| 8 | PY8. Bir problemle ilgili bulgularını, bilgisini ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla veya konunun yabancısı olan kişilerle, yazılı veya sözlü olarak uygun bir dille paylaşabilir. | ||||||
| 9 | PY9. Toplumsal sorumluluk bilincine sahip olup mesleki kazanımlarını, yakın ve uzak çevresindeki sorunların çözümünde kullanabilir. | ||||||
| 10 | PY10. Uluslararası mesleki gelişmeleri izlemek için en az B1 düzeyinde İngilizce bilir. | ||||||
| 11 | PY11. Temel bilgisayar becerilerine sahip olup meslektaşlarıyla güncel platformlar üzerinden iletişim kurabilir. | ||||||
| 12 | PY12. Ölçme-değerlendirmede kullanılan psikolojinin temel araçlarını bilir ve bu araçları kullanabilir. | ||||||
| 13 | PY13. Mesleki sorumluluk, yetki ve sınırlarını bilir, psikolojik sorunları tanır, çözümü için doğru yönlendirmeyi yapabilir, araştırma ve uygulamada etik ilkelere riayet eder. | ||||||
| 14 | PY14. Araştırma ve uygulamada bireysel ve kültürel farklılıkları gözetir, araştırma sonuçlarını değerlendirirken bu farklılıkları dikkate alır. | ||||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 40 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 60 | |
| Toplam | 100 | |
| AKTS / İşyükü Tablosu | ||||||
| Etkinlik | Sayı | Süresi (Saat) | Toplam İş Yükü (Saat) | |||
| Ders Saati | 14 | 3 | 42 | |||
| Rehberli Problem Çözme | 14 | 3 | 42 | |||
| Problem Çözümü / Ödev / Proje / Rapor Tanzimi | 0 | 0 | 0 | |||
| Okul Dışı Diğer Faaliyetler | 2 | 15 | 30 | |||
| Proje Sunumu / Seminer | 0 | 0 | 0 | |||
| Kısa Sınav (QUİZ) ve Hazırlığı | 0 | 0 | 0 | |||
| Ara Sınav ve Hazırlığı | 1 | 21 | 21 | |||
| Genel Sınav ve Hazırlığı | 1 | 32 | 32 | |||
| Performans Görevi, Bakım Planı | 0 | 0 | 0 | |||
| Toplam İş Yükü (Saat) | 167 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi = Toplam İş Yükü (Saat)/30*=(167/30) | 6 | |||||
| Dersin AKTS Kredisi: *30 saatlik çalışma 1 AKTS kredisi sayılmaktadır. | ||||||
Dersin Detaylı Bilgileri
Ders Tanımı
| Ders | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| SOSYAL ETKİ | - | Bahar Dönemi | 3+0 | 3 | 6 |
| Ders Programı |
| Ön Koşul Dersleri | |
| Önerilen Seçmeli Dersler |
| Dersin Dili | Türkçe |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Programa Bağlı Seçmeli |
| Dersin Koordinatörü | Dr.Öğr.Üye. Ela ARI |
| Dersi Verenler | Dr.Öğr.Üye. Ela ARI, Arş.Gör. Taylan YURTBAKAN |
| Dersin Yardımcıları | |
| Dersin Amacı | Bu dersin amacı, öğrencilere sosyal psikolojinin temel alt alanlarından sosyal etkiye dair kavramları ve kuramsalyaklaşımları tanıtmaktır. Bu derste, bireylerin grupiçi ve gruplararasındaki düşünce ve davranış çıktılarına ışık tutulacaktır. |
| Dersin İçeriği | Bu ders; Giriş,Sherif: Sosyal Normlar,Asch: Uyma,Milgram: İtaat,Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi,Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi,Sosyal Kolaylaştırma,Kolektif Davranış,Azınlık Etkisi,Sosyal Güç,Liderlik,Tutumlar,Tutum Değişimi,Genel Değerlendirme; konularını içermektedir. |
| Dersin Öğrenme Kazanımları | Öğretim Yöntemleri | Ölçme Yöntemleri |
| Öğretim Yöntemleri: | |
| Ölçme Yöntemleri: |
Ders Akışı
| Sıra | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | Giriş | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 2 | Sherif: Sosyal Normlar | Sherif, M. (1936). Sosyal Kuralların Psikolojisi. Alan Yayıncılık. Sherif, M. (1965). Formation of social norms: The experimental paradigm. Basic studies in social psychology, 461-470. |
| 3 | Asch: Uyma | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 4 | Milgram: İtaat | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Milgram, S. (1973). The perils of obedience. Harper’s, 247(1483), 62-77, Milgram, S. (1965). Some conditions of obedience and disobedience to authority. Human Relations, 18(1), 57-76. https://doi.org/10.1177/001872676501800105. |
| 5 | Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi | Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30., McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38., Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 , Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x, Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074, Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. |
| 6 | Sosyal Kimlik Kuramı: Sosyal Normlar, İtaat ve Uymanın Yeniden Değerlendirilmesi | Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30., McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38., Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 , Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x, Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074, Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. |
| 7 | Sosyal Kolaylaştırma | Worchel, S., Rothgerber, H., & Day, E. A. (2011). Social loafing and group development: When “‘I’” comes last. Current Research In Social Psychology, 17(5), 461-482., Strube, M. J. (2005). What did Triplett really find? A contemporary analysis of the first experiment in social psychology. The American journal of psychology, 118(2), 271-286. https://doi.org/10.2307/30039059, Triplett, N. (1898). The dynamogenic factors in pacemaking and competition. The American journal of psychology, 9(4), 507-533., Zajonc, R. B. (1965). Social Facilitation: A solution is suggested for an old unresolved social psychological problem. Science, 149(3681), 269-274. https://doi.org/10.1126/science.149.3681.269 |
| 8 | Kolektif Davranış | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Hogg, M. A., & Williams, K. D. (2000). From I to we: Social identity and the collective self. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4(1), 81-97. https://doi.org/10.1037/1089-2699.4.1.8 |
| 9 | Azınlık Etkisi | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Moscovici, S., & Personnaz, B. (1980). Studies in social influence. Journal of Experimental Social Psychology, 16(3), 270-282. https://doi.org/10.1016/0022-1031(80)90070-0, Mugny, G. (1984). Compliance, conversion and the Asch paradigm. European Journal of Social Psychology, 14(4), 353-368. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420140402, Moscovici, S., & Personnaz, B. (1991). Studies in social influence VI: Is Lenin orange or red? Imagery and social influence. European Journal of Social Psychology, 21(2), 101-118. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420210202 |
| 10 | Sosyal Güç | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. Raven, B. H., & French, J. R. P. (1958). Legitimate power, coercive power, and observability in social influence. Sociometry, 21(2), 83. https://doi.org/10.2307/2785895, French, J. R., Raven, B., & Cartwright, D. (1959). The bases of social power. Classics of organization theory, 7, 311-320. |
| 11 | Liderlik | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları Hogg, M. A. (2001). A social identity theory of leadership. Personality and Social Psychology Review, 5(3), 184-200. https://doi.org/10.1207/S15327957PSPR0503_1 |
| 12 | Tutumlar | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 13 | Tutum Değişimi | Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. |
| 14 | Genel Değerlendirme |
| Kaynak |
| 1 – Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler. İmge Kitabevi Yayınları. 2 – Sherif, M. (1936). Sosyal Kuralların Psikolojisi. Alan Yayıncılık. 3 – Sherif, M. (1965). Formation of social norms: The experimental paradigm. Basic studies in social psychology, 461-470. 4 - Milgram, S. (1973). The perils of obedience. Harper’s, 247(1483), 62-77. 5- Milgram, S. (1965). Some conditions of obedience and disobedience to authority. Human Relations, 18(1), 57-76. https://doi.org/10.1177/001872676501800105. 6 - Hogg, M. A., & Reid, S. A. (2006). Social identity, self-categorization, and the communication of group norms. Communication theory, 16(1), 7-30. 7 - McGarty, C., Turner, J. C., Oakes, P. J., & Haslam, S. A. (1993). The creation of uncertainty in the influence process: The roles of stimulus information and disagreement with similar others. European Journal of Social Psychology, 23(1), 17-38. 8 - Russell, N. J. C. (2011). Milgram’s obedience to authority experiments: Origins and early evolution. British Journal of Social Psychology, 50, 140–162. doi: 0.1348/014466610X492205 9 - Reicher, S., & Haslam, S. A. (2011). After shock? Towards a social identity explanation of the Milgram ‘obedience’ studies: Social identity and the Milgram studies. British Journal of Social Psychology, 50(1), 163-169. https://doi.org/10.1111/j.2044-8309.2010.02015.x 10 - Haslam, S. A., Reicher, S. D., Millard, K., & McDonald, R. (2015). ‘Happy to have been of service’: The Yale archive as a window into the engaged followership of participants in Milgram’s ‘obedience’ experiments. British Journal of Social Psychology, 54(1), 55-83. https://doi.org/10.1111/bjso.12074 11 - Reicher, S. D., Haslam, S. A., & Smith, J. R. (2012). Working towards the experimenter: Reconceptualizing obedience within the Milgram paradigm as identification-based followership. Perspectives on Psychological Science, 7, 315–324. doi: 10.1177/1745691612448482. 12 - Worchel, S., Rothgerber, H., & Day, E. A. (2011). Social loafing and group development: When “‘I’” comes last. Current Research In Social Psychology, 17(5), 461-482. 13 - Strube, M. J. (2005). What did Triplett really find? A contemporary analysis of the first experiment in social psychology. The American journal of psychology, 118(2), 271-286. https://doi.org/10.2307/30039059 14 - Triplett, N. (1898). The dynamogenic factors in pacemaking and competition. The American journal of psychology, 9(4), 507-533. 15 - Zajonc, R. B. (1965). Social Facilitation: A solution is suggested for an old unresolved social psychological problem. Science, 149(3681), 269-274. https://doi.org/10.1126/science.149.3681.269 16 - Moscovici, S., & Personnaz, B. (1980). Studies in social influence. Journal of Experimental Social Psychology, 16(3), 270-282. https://doi.org/10.1016/0022-1031(80)90070-0 17 - Mugny, G. (1984). Compliance, conversion and the Asch paradigm. European Journal of Social Psychology, 14(4), 353-368. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420140402 18 - Moscovici, S., & Personnaz, B. (1991). Studies in social influence VI: Is Lenin orange or red? Imagery and social influence. European Journal of Social Psychology, 21(2), 101-118. https://doi.org/10.1002/ejsp.2420210202 19 - Raven, B. H., & French, J. R. P. (1958). Legitimate power, coercive power, and observability in social influence. Sociometry, 21(2), 83. https://doi.org/10.2307/2785895 20 - French, J. R., Raven, B., & Cartwright, D. (1959). The bases of social power. Classics of organization theory, 7, 311-320. 21- Hogg, M. A. (2001). A social identity theory of leadership. Personality and Social Psychology Review, 5(3), 184-200. https://doi.org/10.1207/S15327957PSPR0503_1 22 - Hogg, M. A., & Williams, K. D. (2000). From I to we: Social identity and the collective self. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4(1), 81-97. https://doi.org/10.1037/1089-2699.4.1.81 |
Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı
| Dersin Program Yeterliliklerine Katkısı | |||||||
| No | Program Yeterliliği | Katkı Düzeyi | |||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 1 | PY1. Psikolojinin araştırma ve uygulamaya dönük alt alanlarının temel kavramlarını ve bu alanların temel kuramlarını bilir. | ||||||
| 2 | PY2. Psikoloji tarihindeki kuram ve ekolleri karşılaştırabilir, yeni gelişmeleri bu bilgileriyle ilişkilendirebilir. | ||||||
| 3 | PY3. Karşılaştığı sorunları tanıyabilir, yorumlayabilir ve uzmanlık bilgisini kullanarak çözüm sunabilir. | ||||||
| 4 | PY4. Bir problemi bilimsel yöntemlerle araştırabilir, bulguları yorumlayabilir ve sonuçları bilimsel bir yayın haline getirebilir. | ||||||
| 5 | PY5. Alanı ile ilgili problemlerin çözümü için kurulan bir ekipte projeye liderlik edebilir, etkinlikleri planlayabilir ve yönetebilir. | ||||||
| 6 | PY6. Karşılaştığı yeni fikirleri taraf tutmadan bilimsel bakış açısıyla sorgulayabilir ve eleştirebilir. | ||||||
| 7 | PY7. Yaşam boyu öğrenme prensibini kendisine ilke edinir, alanıyla ilgili yeni gelişmeleri takip edebilir. | ||||||
| 8 | PY8. Bir problemle ilgili bulgularını, bilgisini ve çözüm önerilerini meslektaşlarıyla veya konunun yabancısı olan kişilerle, yazılı veya sözlü olarak uygun bir dille paylaşabilir. | ||||||
| 9 | PY9. Toplumsal sorumluluk bilincine sahip olup mesleki kazanımlarını, yakın ve uzak çevresindeki sorunların çözümünde kullanabilir. | ||||||
| 10 | PY10. Uluslararası mesleki gelişmeleri izlemek için en az B1 düzeyinde İngilizce bilir. | ||||||
| 11 | PY11. Temel bilgisayar becerilerine sahip olup meslektaşlarıyla güncel platformlar üzerinden iletişim kurabilir. | ||||||
| 12 | PY12. Ölçme-değerlendirmede kullanılan psikolojinin temel araçlarını bilir ve bu araçları kullanabilir. | ||||||
| 13 | PY13. Mesleki sorumluluk, yetki ve sınırlarını bilir, psikolojik sorunları tanır, çözümü için doğru yönlendirmeyi yapabilir, araştırma ve uygulamada etik ilkelere riayet eder. | ||||||
| 14 | PY14. Araştırma ve uygulamada bireysel ve kültürel farklılıkları gözetir, araştırma sonuçlarını değerlendirirken bu farklılıkları dikkate alır. | ||||||
Değerlendirme Sistemi
| Katkı Düzeyi | Mutlak Değerlendirme | |
| Ara Sınavın Başarıya Oranı | 40 | |
| Genel Sınavın Başarıya Oranı | 60 | |
| Toplam | 100 | |